Πού πήγε η μέρα;

Αμάν!!! Πάνε 17 μέρες από την τελευταία μου ανάρτηση! Χμμ, κακή blogger… Είναι να αναρωτιέται κανείς πότε πέρασαν οι μέρες.Ο χρόνος λοιπόν έχει γίνει από τα πιο πολύτιμα αγαθά στην ζωή μου, ειδικά ο ελεύθερος χρόνος. Τι περιλαμβάνει η ζωή μιας μαμάς, ή η δική μου τέλοσπάντων και μιλάω συνεχώς για τον χρόνο (στον άντρα μου τουλάχιστον παραπονιέμαι συνέχεια για το πόσο γρήγορα περνάει η μέρα και εγώ δεν έχω κάνει τίποτα από όσα σκόπευα να κάνω);

Ας πάρουμε μια οποιαδήποτε μέρα μέσα στην εβδομάδα, εργάσιμη μέρα: Ξύπνημα στις 6:30, ξεκινάω να ετοιμάζομαι, κατά τις 7 ξυπνάει ο Άρης, αφήνω τον εαυτό μου στη μέση και του ετοιμάζω πρωινό, κάπου εκεί ξυπνάει και ο μπαμπάς, τρώμε, συνεχίζω να ετοιμάζομαι, εκεί που λέω πως τώρα φεύγω αρχίζει “μαμά δεν θα με ντύσεις; εσένα θέλω…”, τον ντύνω, αγκαλιάζω σφιχτά και τρέχω για το λεωφορείο, αν είμαι τυχερή το προλαβαίνω, διαφορετικά περιμένω 10 λεπτά για το επόμενο, τουλάχιστον 10′, πηγαίνω στην δουλειά, περνάω εκεί όλο το πρωινό και το μυαλό φυσικά εργάζεται διπλά, καθώς σκέφτεται και τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας, 13:30 φεύγω τρέχοντας με ταξί, πληρώνοντας μια μικρή περιουσία τον μήνα, για να είμαι στις 14:00 στο ραντεβού μου με το σχολικό του Άρη, γυρνάω σπίτι, γίνομαι χίλια κομμάτια για να κάνω όσες δουλειές προλάβω χωρίς παιδιά και για όση ώρα έχω (μέχρι τις 15:00 δηλαδή) την νταντά των παιδιών, όταν φεύγει και αν δεν έχω τελειώσει βλέπουμε λίγο τηλεόραση (Σιντ ο επιστήμονας και Το τρένο των δεινοσαύρων), ενώ ετοιμάζω το αυριανό μεσημεριανό και ζεσταίνω ό,τι θα φάμε σήμερα, τρώμε, αν είμαι τυχερή θα έρθει η αδεφούλα μου για καφέ και συμπαράσταση, διαφορετικά ξεκινάμε τις εξωσχολικές δραστηριότητες, χειροτεχνία, διάβασμα παραμυθιών, ελεύθερο παιχνίδι, τώρα που είναι και δύο αισθάνομαι τυχερή γιατί παίζουν και μόνα τους, κάνω λίγο διαιτησία, τίποτα παρεμβατικό όμως, ενώ ταυτόχρονα συμβουλεύομαι το άγιο ημερολόγιό μου και προγραμματίζω την εβδομάδα μου.

Εναλλακτικά αυτού του προγράμματος μπορεί να έρθουν φίλοι ή να πάμε εμείς σε φίλους για ένα λίγο πιο συντροφικό απόγευμα, ο μπαμπάς έχει έρθει στις 17:00, τρώει, ξεκουράζεται και αναλαμβάνει τα ηνία το απογευματάκι για να ασχοληθώ λίγο και με τα γύρω γύρω του σπιτιού μου, κανένα πλυντήριο, νεροχύτης, τηλέφωνα, γενικές εργασίες κτλ κτλ, η ώρα είναι πια 19:30, κάνουμε μπάνιο, στις 20:00 ο μεγάλος τουλάχιστον παραμύθι και νάνι μόνο με την μαμά, ενώ ο μπαμπάς στον κάτω όροφο ετοιμάζει τον Άλκη, για να πάει 21:30, όπου τακτοποιούμε τον παιδότοπο (το σαλόνι μας δηλαδή), μαζεύουμε κουζίνα, ετοιμάζουμε το βραδινό μας, βάζουμε ένα ποτήρι κρασί και καθόμαστε στον καναπέ παίρνοντας μια βαθιά ανάσα……… (Στα παραπάνω μπορεί να προστεθεί και το θεατρικό παιχνίδι, το κολυμβητήριο, καμιά παρουσίαση βιβλίου, θεατρική παράσταση ή κανένα παιδικό πάρτυ. Και το Σ/Κ κάπως έτσι είναι, χωρίς δουλειά και με ελάχιστες τροποποιήσεις).

17 μέρες από την τελευταία μου ανάρτηση… πού πήγαν οι μέρες… τι κάναμε τις τελευταίες 17 μέρες;

 

 

 

Δεν γκρινιάζω, ας μην παρεξηγηθώ, τα παιδιά μου με γεμίζουν χαρά, ζωή, το χαμόγελό τους, οι αγκαλιές τους είναι το καλύτερο φάρμακο! Πού πάνε όμως οι μέρες;

Γεια σας! Είμαι η Μάγδα και σας καλωσορίζω στο «Κάθε μέρα γονείς». Κατάγομαι από τα Γιάννενα και σπούδασα δημοσιογραφία κι επικοινωνία στο Λονδίνο. Για πολλά χρόνια εργάστηκα στον χώρο του Πολιτισμού, στις Δημόσιες Σχέσεις. Πλέον, έκανα το χόμπι μου επάγγελμα! Εκτός από το "Κάθε μέρα γονείς" έχω δημιουργήσει και το www.familyfriendlytravel.gr

RELATED POST

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

By using this form you agree with the storage and handling of your data by this website.

INSTAGRAM
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
error: Content is protected !!