Βόλτα στην Καλαμάτα λοιπόν και ένα μέρος που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφθείτε με τα παιδιά είναι το Δημοτικό Πάρκο Σιδηροδρόμων.

Η είσοδος του Πάρκου βρίσκεται στην οδό Μακεδονίας, μόλις μερικά λεπτά από την κεντρική πλατεία της Καλαμάτας στην οδό Αριστομένους με κατεύθυνση προς λιμάνι στην οδό Κρήτης. Καταλαμβάνει συνολικά μια έκταση 54 στρεμμάτων. Ο χώρος είναι διαμορφωμένος για να περπατήσετε, να απολαύσετε την σκιά κάτω από τα δέντρα, να παίξουν τα παιδιά στις ειδικά διαμορφωμένες παιδικές χαρές, να κάνετε μια βόλτα με ποδήλατα, να διαβάσετε το βιβλίο σας στην απόλυτη ησυχία…

Θα συναντήσετε την πρώτη παιδική χαρά λίγα μόνο μέτρα μετά την είσοδο του Πάρκου. Και το παιχνίδι ξεκινά! Δεν έχει πολλά παιχνίδια στον χώρο, ούτε προστατευτικό δάπεδο, παρόλα αυτά τα παιδιά δεν σταματούσαν να παίζουν. Οι κούνιες είναι καθαρές και ο χώρος κλείνει με πόρτα. Υπάρχει πόσιμο νερό σε κοντινή απόσταση και παγκάκια για να ξεκουραστούν οι μεγαλύτεροι. Αισθητικά μου άρεσε περισσότερο ο χώρος καθώς δείχνει σα να έχουν γίνει ελάχιστες παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον Μη ξεχάσετε να βάλετε αντικουνουπική λοσιόν καθώς υπάρχουν κουνούπια και σκνίπες στον χώρο.

Προχωρώντας θα βρείτε τα γραφεία του ΜΕΘ (Μεσσηνιακό Ερασιτεχνικό Θέατρο), ένα υπαίθριο θέατρο-χώρο εκδηλώσεων και μια ακόμη παιδική χαρά.

Το Πάρκο ιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο του 1986. Λόγω όμως του καταστρεπτικού σεισμού που έπληξε την πόλη το ίδιο διάστημα η ολοκλήρωσή του έγινε το 1990.

Λίγο ακόμη περπάτημα και φτάσαμε στο υπαίθριο Μουσείο των Τρένων!

Ο χώρος που επιλέχθηκε για να δημιουργηθεί το ανοιχτό αυτό μουσείο, μοναδικό στο είδος του καθώς τα εκθέματα – τρένα είναι απολύτως ενταγμένα  στο φυσικό τους περιβάλλον, ήταν ο παλαιός σταθμός «Καλαμάτα – Λιμήν», καθώς και η γειτονική έκταση του ΟΣΕ, που την εποχή του ατμού ήταν χώρος με καρβουναποθήκες.

“Στα εκθέματα του Μουσείου περιλαμβάνονται ο σταθμός και η περιοχή του, με διώροφο οικίσκο σταθμαρχείου, τέσσερις πλατφόρμες επιβίβασης με περίπτερο εισόδου, o υδατόπυργος, τρεις κρουνοί ατμαμαξών και τιμονιέρες, μεταλλική πεζογέφυρα μήκους 28 μ., κατά τον άξονα του σταθμαρχείου, καθώς και μικροστοιχεία οργάνωσης του σιδηροδρομικού τοπίου (κλειδιά αλλαγής, φανοί, στάνζες). Εκτίθενται επτά ατμάμαξες και μια ντηζελάμαξα, ένα χειροκίνητο γερανό (1890), δύο δραιζίνες (ποδήλατη και χειροκίνητη), τρία επιβατηγά οχήματα Α’ θέσης, πέντε Α’-Β’ θέσης (1885), οκτώ φορτηγά οχήματα διαφόρων τύπων (1885-1947).” (πληροφορίες από την ιστοσελίδα του ΟΣΕ)

Το βασικό κτίριο του πάρκου είναι ο ανακαινισμένος σταθμός «Καλαμάτα – Λιμήν». Σήμερα στο ισόγειο στεγάζεται το αναψυκτήριο και ο όροφος έχει παραχωρηθεί για χρήση στον Σύλλογο Φίλων Σιδηροδρόμου Μεσσηνίας. Κάποια από τα βαγόνια χρησιμοποιούνται επίσης ως γραφεία διαφόρων συλλόγων.

Τα περισσότερα βαγόνια δεν είναι προσβάσιμα, με εξαίρεση το βαγόνι που παλιά θα βρισκόταν ο οδηγός. Δυστυχώς αρκετά από αυτά είναι σε άθλια κατάσταση (πολλά έχουν μετατραπεί σε δημόσια ουρητήρια, ή απλώς σκουπιδοτενεκέδες), εκτός από το βαγόνι που βρίσκεται μπροστά στο αναψυκτήριο.

Η βόλτα στο πάρκο κατέληξε κάπου εκεί, καθώς ο επόμενος σταθμός μας, η λίμνη, ήταν σκέτη απογοήτευση καθώς δεν είχε καν νερό. Χμμμμμ… Παρόλα αυτά ο χώρος είναι σε πολλή καλή κατάσταση, ειδικά αν επιχειρήσω να κάνω συγκρίσεις με αντίστοιχα μεγάλα πάρκα στο κέντρο της Αθήνας. Σε όλη την έκταση του Πάρκου, υπήρχαν άνθρωποι που μαζεύαν φύλλα, σκουπίδια, κάνανε επισκευές, βάφανε πεζούλια και κάποιες διαδρομές.

Μοναδικό μελανό σημείο και πραγματικά λυπηρό είναι η άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκονται ορισμένα από τα βαγόνια. Σε κάνει πραγματικά να αναρωτιέσαι πώς γίνεται να έχεις μια τέτοια έκταση, τόσο πανέμορφα και καλοδιατηρημένα εκθέματα και να μην υπάρχει ο μηχανισμός να στηρίξει ένα μοναδικό στο είδος του Μουσείο…

Ανηφορίσαμε με μια αίσθηση χαράς. Είχαμε ταξιδέψει με την φαντασία μας σε άλλες εποχές, τρέξαμε, σκαρφαλώσαμε, φτάσαμε στην πιο ψηλή κορυφή και αυτό το παιχνίδι δεν συγκρίνεται με κανένα. Ανακαλύψαμε επίσης πως τα τρένα μας αρέσουν πολύ, πάρα πολύ, και με την πρώτη ευκαιρία θα επισκεφθούμε και άλλα Σιδηροδρομικά Μουσεία και Πάρκα (για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του ΟΣΕ).

Το ταξίδι με οδηγούς τα αγοράκια μου συνεχίζεται!