Όποιος έχει ταξιδέψει στην Ήπειρο, δεν μπορεί παρά να έχει συναντήσει ένα τουλάχιστον από τα περίφημα πέτρινα γεφύρια της. Μοναδικά μνημεία, κατασκευασμένα με απίστευτη δεξιοτεχνία, μαρτυρούν την ανάγκη του ανθρώπου για επικοινωνία και την ικανότητά του να δημιουργεί με σεβασμό απέναντι στο φυσικό περιβάλλον. Σήμερα ξεκινά ένα μικρό αφιέρωμα στα γεφύρια που περπατήσαμε στα τελευταία μας ταξίδια. Θα ακολουθήσουν κι άλλα κι αυτό είναι υπόσχεση!

Το Γεφύρι της Βωβούσας

Η Βωβούσα απέχει 77 χιλιόμετρα από τα Γιάννενα. Έχει περίπου 200 κατοίκους οι οποίοι ασχολούνται με την υλοτομία και τον τουρισμό. Οι πηγές αναφέρουν πως το 1817 κατοικούσαν 2.500 άνθρωποι στη Βωβούσα, η οποία ήταν γνωστή και με την βλάχικη ονομασία Μπαϊεάσα κι επί Τουρκοκρατίας θεωρούνταν ένα από τα μεγαλύτερα Ζαγοροχώρια.

Ο ποταμός Αώος διασχίζει το χωριό και στις όχθες του είναι κτισμένο ένα από τα μεγαλύτερα μονότοξα γεφύρια του Ζαγορίου, που συνδέει μέχρι σήμερα τους δύο μαχαλάδες του χωριού. Βρίσκεται δίπλα στην πλατεία του χωριού και κτίστηκε το 1748. Ήταν κομβικής σημασίας καθώς εξυπηρετούσε τις καθημερινές μετακινήσεις των κατοίκων, αλλά και όσους ήθελαν να κατευθυνθούν προς τη Μακεδονία. Το 1936 προστέθηκαν ξύλινα κάγκελα για την προστασία των περαστικών, καθιστώντας το έτσι το μοναδικό στο Ζαγόρι με αυτό το χαρακτηριστικό.

Το Γεφύρι της Ζέρμας

Βρίσκεται βορειοανατολικά της Κόνιτσας, πολύ κοντά στα σύνορα με τη Μακεδονία, στη κοιλάδα του Σαραντάπορου, μεταξύ των χωριών Πλαγιάς (Ζέρμα) και Δροσοπηγής (Κάντσικο). Είναι το μοναδικό σωζόμενο πέτρινο γεφύρι στον κυρίως Σαραντάπορο και τον διασχίζει στο στενότερο σημείο της κοιλάδας του.

 

Κατασκευάστηκε το 1747, όπως δείχνει και η ανάγλυφη επιγραφή. Είναι δίτοξο, κτισμένο επάνω στον βράχο, από τις δύο πλευρές του οποίου ξεκινούν οι δύο μεγάλες καμάρες προς τις απέναντι όχθες του ποταμού. Πάνω από το βράχο υπάρχει μια ακόμα μικρότερη καμάρα, για να διέρχονται τα νερά του ποταμού σε περιόδους υψηλής στάθμης. Δίπλα του υπάρχει μια γέφυρα τύπου Bailey, που κατασκευάστηκε για στρατιωτικούς σκοπούς, την οποία εσείς θα διασχίσετε με το αυτοκίνητο για να φτάσετε στη Δροσοπηγή.

Το Γεφύρι της Κόνιτσας

Χτίστηκε το 1870 από συνεργείο 50 μαστόρων, με Πρωτομάστορα τον Πυρσογιαννίτη Ζιώγα Φρόντζο, έναν αγράμματο, λαϊκό τεχνίτη. Ήταν η δεύτερη σοβαρή προσπάθεια να ζευχθεί ο Αώος σε αυτό το σημείο και κόστισε 120.000 γρόσια (τεράστιο ποσό για την εποχή!). Το 1823, στην ίδια θέση, είχε κατασκευαστεί ένα ξύλινο γεφύρι, το οποίο όμως δεν άντεξε την ορμή του ποταμού και καταστράφηκε σύντομα.

Βρίσκεται στην νοτιοδυτική άκρη της πόλης, στην είσοδο της χαράδρας του Αώου. Θεωρείται το ψηλότερο μονότοξο λιθόκτιστο γεφύρι των Βαλκανίων (36 μέτρα άνοιγμα και 20 μέτρα ύψος). Πραγματικά σου κόβεται η ανάσα σα βρεθείς στην κορυφή του! Κάτω από την καμάρα του διακρίνεται μια μικρή καμπάνα, η οποία τοποθετήθηκε εκεί για να προστατεύσει τους περαστικούς, προειδοποιώντας τους να μη διασχίσουν το γεφύρι όταν φυσούσε δυνατός άνεμος.

Λιτά, αλλά πανέμορφα, τα γεφύρια της Ηπείρου φανερώνουν το ταλέντο των απλών ανθρώπων, την αγάπη και το σεβασμό προς το φυσικό περιβάλλον, την ιστορία του τόπου τους. Ζωντανά μνημεία, στέκουν μοναχικά δίπλα μας και περιμένουν να τα προστατεύσουμε και να τα ανακαλύψουμε.

Ο στόχος μας είναι να τα δούμε και να τα περπατήσουμε όλα! Η Ήπειρος άλλωστε είναι ο τόπος μου και την αγαπώ για τις δεκάδες αποχρώσεις του πράσινου που μου χαρίζει κάθε φορά που την επισκέπτομαι, για τα δροσερά της νερά, για τα χωριά που θαρρείς πως τα ξέχασε ο χρόνος, για τους ανθρώπους που ξέρουν τι σημαίνει “δυσκολία” αλλά συνεχίζουν να χαμογελούν, για την ιστορία της. Θα τα ξαναπούμε!

Ταξιδέψτε στην Ήπειρο παρέα με το Κάθε μέρα γονείς

Ακολούθησε το Κάθε μέρα Γονείς στο Instagram