Μήνες τώρα θέλω να σας γράψω για το τριήμερο που περάσαμε με αφορμή τον γάμο ενός αγαπημένου φίλου στα Τρίκαλα. Για όλους μας ήταν η πρώτη φορά στην πόλη και πρέπει να σας πω ότι μείναμε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Και φυσικά αφού βρεθήκαμε στην περιοχή δεν μπορούσαμε να μην ανεβούμε στα Μετέωρα!

Αυτή την εκδρομή την συζητούσαμε καιρό και την περιμέναμε πώς και πώς, καθώς στην πόλη των Τρικάλων ζουν τα τελευταία χρόνια και και κάποιοι αγαπημένοι μας φίλοι! Δυστυχώς οι μέρες ήταν λίγες, είχαμε φυσικά και τον γάμο και έτσι δεν μπορέσαμε να κάνουμε και πολλά πράγματα. Καταφέραμε όμως να περάσουμε ένα πρωινό στην πόλη, να την περπατήσουμε και να απολαύσουμε πεζοί την βόλτα μας στο κέντρο.

Η πόλη των Τρικάλων είναι χτισμένη πάνω στην αρχαία πόλη Τρίκκα ή Τρίκκη, η οποία ιδρύθηκε γύρω στην 3η χιλιετία π.Χ. και ονομάστηκε έτσι από τη νύμφη Τρίκκη. Η πόλη ήταν σημαντικό κέντρο της αρχαιότητας, φέρεται να συμμετέχει στον Τρωικό πόλεμο στην πλευρά των Ελλήνων, υπήρξε πρωτεύουσα βασιλείου κατά τη μυκηναϊκή εποχή και αργότερα αποτέλεσε κέντρο του κράτους της Εστιαιώτιδας. Από το 480 π.Χ. μέχρι το 1898, όταν ενσωματώθηκε στην Ελλάδα, η πόλη γνώρισε πολλούς κατακτητές και εισβολείς. Υπήρξε σημαντικό κέντρο οικοτεχνίας, με ονομαστά  μάλλινα υφαντά και προϊόντα δέρματος, αποτέλεσε σημαντικό πνευματικό κέντρο και έπαιξε βασικό ρόλο στις αγροτικές κινητοποιήσεις των αρχών του 20ού αιώνα εναντίον των τσιφλικάδων. Τα Τρίκαλα είναι ο τόπος ίδρυσης του πρώτου Γεωργικού Συνεταιρισμού στην Ελλάδα, το 1906. (Οι πληροφορίες είναι από την ιστοσελίδα του Δήμου Τρικαίων)

Σήμερα στην πόλη υπάρχουν πολλά Μουσεία και αξιοθέατα που μπορεί κανείς να επισκεφθεί, λειτουργεί Φιλαρμονική Ορχήστρα και Δημοτική Βιβλιοθήκη. (Βρείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες) Δυστυχώς εμείς δεν καταφέραμε να κάνουμε πολλά πράγματα στην πόλη. Παρόλα αυτά νομίζω πως είδαμε αρκετά για να μπορώ να πω με σιγουριά πως η ποιότητα ζωής στα Τρίκαλα είναι σαφώς καλύτερη από πολλές άλλες πόλεις.

Έχοντας ζήσει πλέον πολλά χρόνια στην Αθήνα, μόνη αλλά και με παιδιά πλέον, μπορώ να πω ότι όταν βλέπεις πόλη που σέβεται τον πεζό, τον πεζόδρομο και την διάβαση, βλέπεις έναν άλλο πολιτισμό. Περπατήσαμε όλο το κέντρο με τα πόδια και νομίζω πως ο μόνος κίνδυνος που είχαμε να φοβηθούμε ήταν τα ποδήλατα, γιατί είναι στην κυριολεξία παντού!

Τα μικρά περπατούσαν χέρι χέρι με την αγαπημένη τους φίλη, τρέχανε, σκαρφαλώνανε και είχε παντού ανοικτούς καθαρούς χώρους. Δεν μπορώ νομίζω να σας περιγράψω πόσο μου έχει λείψει αυτό…

Μου έκανε επίσης εντύπωση ότι σε όλη την πόλη υπάρχει δωρεάν ασύρματο internet, καθώς όπως έγραφε και η ταμπέλα που συναντήσαμε στον δρόμο μας, τα Τρίκαλα είναι μια ευρυζωνική πόλη.

Περάσαμε τις γραμμές του τρένου για να καταλήξουμε στον Μύλο Ματσόπουλου, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1884 και σήμερα είναι ένα ιστορικό-βιομηχανικό πάρκο και πολιτιστικό κέντρο. Εκεί θα βρείτε τον  Δημοτικό Κινηματογράφο και Θέατρο αλλά και συνεδριακό κέντρο. Αν επισκεφθείτε την πόλη τα Χριστούγεννα στον Μύλο Ματσόπουλου λειτουργεί ο Μύλος των Ξωτικών. Η διαδρομή μέχρι τον Μύλο είναι απολαυστική, καθώς έξω από τον χώρο υπάρχει πάρκο με δέντρα, όπου τα παιδιά μπορούν να περπατήσουν και να τρέξουν ελεύθερα.

Όταν βλέπω πόλεις που τις αγκαλιάζει το υγρό στοιχείο νομίζω πως τις ερωτεύομαι. Μου αρκεί αυτό! Και χαίρομαι όταν οι κάτοικοι της πόλης κάνουν το νερό αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους. Το μόνο που με τρόμαζε ήταν ότι στο συγκεκριμένο κομμάτι του ποταμού που βρεθήκαμε εμείς δεν είχε αρκετά προστατευτικά κάγκελα. Όταν έχεις μικρά παιδιά που δικαίως ενθουσιάζονται με το μέρος, εεε ανησυχείς λιγάκι.

Και κάπου εκεί δυστυχώς η βόλτα μας στα Τρίκαλα τελείωσε. Φυσικά θα ξαναπάμε, γιατί δεν είδαμε τίποτα!

Βρείτε περισσότερες προτάσεις για ταξίδια κι εκδρομές στην Ελλάδα, πατώντας εδώ.

Μετέωρα

Η συνέχεια της εκδρομής μας επιφύλασσε όμως ένα από τα πιο εντυπωσιακά μέρη που έχουμε επισκεφθεί μέχρι σήμερα! Μετέωρα, ένα σύμπλεγμα από τεράστιους σκοτεινόχρωμους βράχους από ψαμμίτη οι οποίοι υψώνονται έξω από την Καλαμπάκα, κοντά στα πρώτα υψώματα της Πίνδου και των Χασίων. Στις κορυφές των βράχων είναι κτισμένα τα μοναστήρια των Μετεώρων. Με το αυτοκίνητο ξεκινήσαμε για την Ιερά Μονή Βαρλαάμ.

Η διαδρομή έχει αρκετές στροφές, αλλά είναι εύκολη και φυσικά έχεις την δυνατότητα να σταματήσεις σε πάρα πολλά σημεία και να απολαύσεις την εκπληκτική θέα. Το μπλε φτάνει μέχρι εκεί που βλέπει το μάτι. Οι βράχοι, οι οποίοι σχηματίστηκαν πριν 60 εκατομμύρια χρόνια, στέκονται στο μέσο του τοπίου και φυσικά εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη, ο οποίος τους κοιτά με δέος.

Πλησιάζοντας στον προορισμό μας αισθανθήκαμε πολύ μικροί μπροστά στο μεγαλείο της φύσης. Μέτρα βράχων υψώνονται μπροστά μας και εκεί στην κορυφή ξεχωρίζεις την Μονή.

Βλέπεις τους ανθρώπους μικρούς σαν μυρμήγκια να ανεβαίνουν υπομονετικά τις σκάλες που οδηγούν στην Μονή. Φυσικά συναντήσαμε και την έξυπνη Ελληνίδα που επιχείρησε να μας προσπεράσει με το γνωστό επιχείρημα “Αααα, δεν κατάλαβα πως υπάρχει ουρά…”. Ασχολίαστο! Αν έχετε μικρά παιδιά μαζί σας πρέπει να σας πω πως η Μονή Βαρλαάμ είναι η ιδανική για να επισκεφθείτε, από το σύνολο των 6 που είναι ανοικτές στο κοινό, γιατί δεν έχει πολλά σκαλιά και υπάρχουν σημεία που μπορείτε να σταθείτε για ξεκούραση χωρίς να ενοχλείτε όσους έρχονται πίσω σας.

 

 

 

Μέχρι την δεκαετία του ’20 όταν ξεκίνησε η κατασκευή των σκαλιών που είναι σκαλισμένα στον βράχο οι μοναχοί χρησιμοποιούσαν ξύλινες ανεμόσκαλες για να ανέβουν στον απόκρημνο βράχο. Από τα μέσα του 14ου αι. σταδιακά αντικαταστάθηκαν με το δίχτυ που λειτουργούσε με ξύλινο βαρούλκο για τη μεταφορά υλικών και μοναχών. Η Μονή Βαρλαάμ (Αγίων Πάντων) βρίσκεται απέναντι από το Μεγάλο Μετέωρο και οι αγιογραφίες του, που αποδίδονται στον Φράγκο Καπελάνο, σπουδαίο αγιογράφο της Κρητικής Σχολής, αποτελούν πόλο έλξης για αρκετούς επισκέπτες.

 

Δεν μπορώ να μην σχολιάσω το πωλητήριο του μοναστηριού! Με οριακά κιτς πωλητέα είδη, έχει ότι μπορείτε να φανταστείτε, ώστε να μην φύγετε δίχως τα αναμνηστικά σας δωράκια. Όπως δεν μπορώ να μην σχολιάσω ότι εμείς ως Έλληνες δεν πληρώσαμε εισιτήριο, ενώ οι ξένοι τουρίστες φυσικά και πλήρωσαν το σχετικό αντίτιμο. Χμμμμ…. Δυστυχώς είχαμε σταθερά την αίσθηση ότι υπάρχει μια έντονη εμπορευματοποίηση της Μονής. Επίσης, αν φοράτε παντελόνι θα σας δώσουν μια φούστα στην είσοδο για να μπείτε στο μοναστήρι.

 

 

Τα έξι επισκέψιμα μοναστήρια των Μετεώρων, είναι σήμερα αναστηλωμένα και συντηρημένα στο μεγαλύτερο μέρος τους. Το 1989 η Unesco ενέγραψε τα Μετέωρα στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Κληρονομιάς, ως ένα ιδιαίτερης σημασίας πολιτιστικό και φυσικό αγαθό.

 

 

Αυτή η βόλτα ήταν μοναδική! Τα Μετέωρα, ως φυσικό φαινόμενο και μόνο είναι μοναδικά και πρέπει να τα επισκεφθείτε!

 

 

Εσείς έχετε βρεθεί ποτέ στα Μετέωρα και ποια Μονή έχετε επισκεφθεί;