Θα πρέπει να παραδεχτώ πως δεν μπορώ να είμαι αντικειμενικός με τις γάτες. Τις αγαπώ. Όλες! Είτε είναι αλητόγατες είτε σαλονάτες.

Είτε είναι παρδαλές είτε είναι κατάμαυρες, όπως ο Μεφίστο των Villiot και Guillope ή η Καρα-κατσούλα, η πρώτη μου γάτα. Είτε είναι κακομούτσουνες είτε είναι πανέμορφες όπως ο Γκριζέλο στο Μικρό νυχτόγατο της Ντανόφσκι ή η Ζουμπίνη, η τωρινή γατοσυντροφιά μας στο σπίτι, που μοιάζει σα να είναι η κάτασπρη αδελφή του. Είτε είναι ανώνυμες είτε είναι επώνυμες όπως ο Μικρός Ναπολέων, στο Ναπολέων και Ιωσηφίνα των Πιπίνη και Καμπέρη, στην τρίτη ιστορία της σειράς Μικρά Γατικά.

Η χαρά μου λοιπόν όταν πιάνω στα χέρια μου ένα καινούριο παιδικό βιβλίο με κεντρική μορφή ένα γατί είναι πραγματικά μεγάλη. Και γίνεται μεγαλύτερη όταν το βιβλίο αποδεικνύεται πως είναι ένα καλό βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί έτσι κι αλλιώς, ανεξάρτητα τελικά από το αν έχει ως κεντρικό ήρωα μια γάτα!

Ιδού λοιπόν τρία υπέροχα γατοβιλία που διάβασα πρόσφατα και σας τα προτείνω ανεπιφύλακτα.              

Μεφίστο

Κείμενο: Bernard Villiot – Εικονογράφηση: Antoine Guilloppé – Έμμετρη απόδοση: Κατερίνα Σχινά – Σειρά: Μαγικό Στερέωμα – Εκδόσεις Στερέωμα – Ηλικίες: 6+

Πριν από χρόνια έβγαινα τις νύχτες μόνο
Δεν είχα αφέντη ούτε σπίτι να στεριώνω
Ήσουν ελεύθερος – θα πεις – μα τι ωφελούσε
Όταν κανείς στη γειτονιά δεν μ’ αγαπούσε;
Κι έτσι ένα βράδυ το ‘σκασα κρυφά
Να βρω του παραδείσου μια γωνιά...

Ο Μεφίστο είναι ένας κατάμαυρος αλητόγατος. Ζει μονάχος του στην πόλη, διωγμένος από τους ανθρώπους που τον θεωρούν γρουσούζικο εξαιτίας του χρώματος του τριχώματός του. Του δίνουν το διαβολικό όνομα Μεφίστο και κανείς δε τον θέλει κοντά του.

Απόβλητος και περιθωριοποιημένος, ο Μεφίστο εγκαταλείπει την πόλη και αναζητά καταφύγιο στην εξοχή για να βρει μια καλύτερη ζωή, χωρίς κυνηγητό και φόβο. Όταν όμως έρχεται ο χειμώνας, θυμάται πως στην πραγματικότητα αυτός είναι ένας γάτος της πόλης και του λείπει η ζεστασιά από τις καμινάδες. Οι άνθρωποι της πόλης θα τον θυμούνται; Και πώς θα αντιδράσουν με την επιστροφή του; Θα τον κυνηγήσουν και πάλι όπως παλιά ή έχει κάτι αλλάξει;

Ο πολυβραβευμένος συγγραφέας Bernard Villiot και ο εξαιρετικός εικονογράφος Antoine Guilloppé μας δίνουν μια τρυφερή αλληγορική ιστορία ενός μαύρου γάτου που όλοι τον εχθρεύονται εξαιτίας ενός φυσικού του χαρακτηριστικού, για το οποίο ο ίδιος δεν ευθύνεται, ούτε μπορεί να το αλλάξει για να γίνει αρεστός.

Ο κατάμαυρος ανεξάρτητος κεραμιδόγατος της ιστορίας, με το όνομα που παραπέμπει στον Μεφιστοφελή, την προσωποποίηση του διαβόλου στον Φάουστ του Γκαίτε, ζει μια περιπέτεια αποκλεισμού και καταδίωξης. Ενσωματώνει την απόρριψη, αλλά επιμένει να διεκδικεί μια καλύτερη ζωή, παραμένει ένας μαχητής και διεκδικεί μέχρι τέλους την αυτονομία του.

Το Μεφίστο των Villiot και Guillope μιλά με τρόπο απλό και συγκινητικό για τον ρατσισμό και τον κοινωνικό αποκλεισμό, καθώς και τα συναισθήματα που αυτός γεννά στους κολασμένους αυτής της γης. Αναδεικνύει την αξία της διαφορετικότητας και τον πλούτο που μπορεί να προσδώσει σε όλους η αποδοχή της. Επιμένει, ωστόσο, να υπογραμμίζει και κάτι ακόμη: τη δύναμη του αγώνα για ζωή κι ελευθερία.

Η όμορφη ιστορία που πλάθει ο γνωστός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης Villiot ταιριάζει απόλυτα με το απολύτως ασπρόμαυρο, δίχως αποχρώσεις, λεπτομέρειες και διαβαθμίσεις, σκηνικό που στήνει ο Guilloppe, σε ένα εξαίρετο παιχνίδι με το φως, το σκοτάδι και τη σκιά.

Το Μεφίστο είναι ένα υπέροχο ασπρόμαυρο εικονογραφημένο βιβλίο για παιδιά, αλλά και για μεγαλύτερους αναγνώστες.

Ναπολέων και Ιωσηφίνα

Κείμενο: Αργυρώ Πιπίνη – Εικονογράφηση: Ιφιγένεια Καμπέρη – Σειρά: Μικρά γατικά – Εκδόσεις Πατάκη – Ηλικία: 8+

Ο Ναπολέων ο Μικρός, είναι ο γάτος ενός διάσημου ιστορικού ζευγαριού, του Μεγάλου Ναπολέοντα και της Ιωσηφίνας. Στην αρχή, η σχέση του με τον Μεγάλο δεν ήταν καλή, αφού ο Μικρός, χάλαγε τις μινιατούρες και τις πολεμικές μακέτες του Μεγάλου. Άλλωστε, ο Μέγας Ναπολέων, έλειπε πολύ, απασχολημένος στα ξένα με τις πολεμικές του επιχειρήσεις και δεν είχαν πολυγνωριστεί. Έτσι, ο Μικρός Ναπολέων ζούσε έναν ευτυχισμένο βίο στο παλάτι, με παιχνίδια, φαγητό και χάδια από τη μαμά Ιωσηφίνα.

Ένα χειμωνιάτικο βράδυ που ο Μέγας Ναπολέων ήταν στο σπίτι και βρισκόταν σε μια στιγμή εξομολογήσεων, ο Μικρός έγινε ο καλύτερος συνομιλητής του μπαμπά. Η σχέση τους αποκαταστάθηκε και ο Μικρός Ναπολέων έγινε ο αγαπημένος γάτος και των δυο γονιών του. Έκτοτε, το ζευγάρι άρχισε να τον παίρνει μαζί του σε ταξίδια και μακρινές αποστολές. Ο Μικρός Ναπολέων παρακολούθησε από κοντά τις περιπέτειές του μέχρι το τέλος της Ιωσηφίνας, αλλά και την πτώση της Αυτοκρατορίας.

Η Αργυρώ Πιπίνη επιμένει (και ορθά!) πως πίσω από κάθε σπουδαίο άντρα (και γυναίκα, θα πρόσθετα) κρύβεται μια γάτα. Έτσι, μετά τη γάτα του Περικλή και της Ασπασίας και αυτήν του Αντώνιου και της Κλεοπάτρας, ήρθε η ώρα να μας συστήσει τη γάτα της Ιωσηφίνας και του Μεγάλου Ναπολέοντα, τον γάτο της Αυτού Μεγαλειότητας. Ήρθε η ώρα να μας ταξιδέψει στη Γαλλία του Ναπολέοντα και στις Βερσαλλίες.

Με λογοτεχνική μαεστρία και χιούμορ, η Πιπίνη αξιοποιεί και πάλι έναν φανταστικό (με όλες τις σημασίες της λέξης) γάτο για να βάλει τους μικρούς αναγνώστες σε ένα συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο, να παρουσιάσει ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα, να συνδυάσει με τρόπο αριστοτεχνικό ιστορικά δεδομένα με όψεις της κοινωνικής πραγματικότητας στην ναπολεόντειο Γαλλία, αλλά και με ανθρώπινες πλευρές των πρωταγωνιστικών προσώπων.

Το Ναπολέων και Ιωσηφίνα κινείται με αξιοπρόσεχτη ισορροπία ανάμεσα στην μυθ-ιστορία και το βιβλίο γνώσεων. Με τρόπο αβίαστο και ευφυή τα ιστορικά στοιχεία υφαίνονται αρμονικά σε μια εξαιρετική λογοτεχνική γραφή.

Την ίδια στιγμή, δε λείπουν και στοιχεία διαχρονικού ενδιαφέροντος που κινητοποιούν σκέψεις και συναισθήματα. Όπως η υπόμνηση πως τα παιδικά χρόνια διαμορφώνουν προσωπικότητες και συνειδήσεις ή πως οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από αποδοχή και αγάπη.

Το καλοδουλεμένο σενάριο μπολιάζεται σποραδικά με λιγοστές φράσεις στα γαλλικά, από την robe de chambre που φορά ο Μέγας μέχρι τις ιαχές του πλήθους Vive l’ Empereur! και Vive la France!

Το βιβλίο κλείνει με ένα συνοπτικό, μα περιεκτικό, παράρτημα με όλες τις επιπλέον πληροφορίες που θα ήθελε να μάθει ένα παιδί για τη Γαλλική Επανάσταση, τον Ναπολέοντα και την Ιωσηφίνα, τους Ναπολεόντειους πολέμους, τις ιστορικές μάχες του Βατερλό και του Άουστερλιτς και τον Ναπολεόντειο κώδικα, την κωδικοποίηση των νόμων που διαπνεόταν από το τρίπτυχο της γαλλικής επανάστασης: Ελευθερία – Ισότητα – Αδελφοσύνη.

Η Ιφιγένεια Καμπέρη εικονογραφεί άψογα το βιβλίο με εικαστικές επιλογές που συνδυάζουν στοιχεία από τον πουαντιγισμό και την αισθητική των κόμικς. Παίζει ευφυώς με τα “εθνικά” γαλλικά χρώματα, το tricolore της γαλλικής σημαίας,  το λευκό, το μπλε και το κόκκινο, ενώ οι σχεδόν παιδικές συνθέσεις με την γεωμετρική και αφαιρετική απόδοση των μορφών ταιριάζουν γάντι με το κείμενο.

Το Ναπολέων και Ιωσηφίνα είναι ένα βιβλίο που αξίζει να διαβάσουν τα παιδιά σας. Είναι μια καλή αφορμή για να ανοίξουν συζητήσεις και ορίζοντες.

Ανακαλύψτε περισσότερα βιβλία για παιδιά στο Κάθε μέρα γονείς.

Ο μικρός νυχτόγατος

Κείμενο – εικονογράφηση: Σόνια Ντανόφσκι – Μετάφραση: Εύη Γερόκωστα – Εκδόσεις: Κόκκινη κλωστή δεμένη – Ηλικίες: 6+

Ο μικρός Αντώνης, πέρα από τη ζωγραφιά που έφτιαξε ειδικά για την περίσταση,  αποφασίζει να χαρίσει όλα του τα χνουδωτά ζωάκια, για την ενίσχυση της λαχειοφόρου αγοράς που θα γινόταν στο καταφύγιο των ζώων. Δεν ήταν που ήθελε να τα ξεφορτωθεί ή που τα είχε βαρεθεί. Ο Αντώνης αγαπούσε πολύ τα χνουδωτά ζωάκια του. Αλλά η ανάγκη του να βοηθήσει ήταν μεγαλύτερη. Παρά τις αντιρρήσεις της μαμάς του, προχώρησε αποφασιστικά στη δωρεά του.

Στο καταφύγιο των ζώων είχε στηθεί μια μικρή γιορτή με τη μαμά του Αντώνη να παίζει στο τσέλο μια γνωστή μελωδία: ο μικρός νυχτόγατος. Αυτήν τη μελωδία μουρμούριζε ο Αντώνης και στον Γκριζέλο, τον πανέμορφο γάτος που δεν σταμάτησε να κοιτάζει το αγόρι όλο το απόγευμα, πίσω από το τζάμι.

Το βράδυ ο Αντώνης δεν μπορούσε να κοιμηθεί. Το μυαλό του έτρεχε στα χνουδωτά του ζωάκια που έλειπαν. Αλλά και στον χνουδωτό γάτο Γκριζέλο. Για παρηγοριά, η μητέρα του του έδωσε τον δικό της παλιό χνουδωτό γάτο, τον Πάκο. Χρειάστηκε πρώτα να τον ξετρυπώσει σε μια παλιά βαλίτσα που τον είχε αποθηκεύσει, αλλά και να τον επιδιορθώσει από τις φθορές του χρόνου.

Ο Αντώνης δέχτηκε τον Πάκο με χαρά και το επόμενο πρωινό τον πήρε μαζί του για συντροφιά στη διαδρομή για το σχολείο. Το μεσημέρι, στο σπίτι, τον περίμενε μια μεγάλη έκπληξη από τη μαμά του…

Ο μικρός νυχτόγατος είναι ένα πανέμορφο βιβλίο, με εκπληκτική εικονογράφηση που θυμίζει άλλες εποχές. Η Σόνια Ντανόφσκι, αναπλάθει με μαεστρία κι ευαισθησία έναν κόσμο παιδικής αθωότητας, με μια συγκινητική ιστορία και με ολοσέλιδες εικόνες, πραγματικούς ζωγραφικούς πίνακες που μαγνητίζουν τη ματιά.

Συναισθήματα ανιδιοτέλειας και προσφοράς, αλληλεγγύης και αγάπης για τα ζώα, διαπλέκονται με νοσταλγικές εικόνες παιδικής τρυφερότητας και μνήμες μιας χαμένης αισθητικής ποιότητας.

Ο μικρός Αντώνης κι ο υπέροχος γκρίζος γάτος ξεπροβάλλουν ολοζώντανοι στις σελίδες του βιβλίου, περιτριγυρισμένοι από παλιά παιχνίδια, μπαούλα, μικροαντικείμενα και αντίκες. Θα σας μαγέψουν, μικρούς και μεγάλους!