Είναι σαν να μεγάλωσα εκεί μέσα…Κλείνω τα μάτια και ακούω τις παιδικές φωνές, τα γέλια, το τρέξιμο, τα μεσημέρια στα εργαστήρια συντήρησης του Μουσείου, την απίστευτη θέα, τα κανόνια, τις φανταστικές μας περιπέτειες, τις μάχες που δώσαμε…

Είχα πολλά χρόνια να πάω στο Ιτς-Καλέ. Το φετινό Πάσχα όμως, μετά την επίσκεψή μας στο νησάκι των Ιωαννίνων, δεν παραλείψαμε να πιούμε έναν καφέ στο Ιτς-Καλέ και να θυμηθούμε λίγο τα παλιά!

Στο εσωτερικό του Κάστρου της πόλης των Ιωαννίνων, στη νοτιοανατολική ακρόπολη, γνωστή ως Ιτς-Καλέ θα βρεθείτε σε ένα από τα ωραιότερα σημεία της πόλης. Η σημερινή του μορφή χρονολογείται στην ύστερη οθωμανική εποχή, παρότι ήταν ήδη διαμορφωμένο από τη βυζαντινή εποχή ως ακρόπολη. Εδώ βρισκόταν ο μητροπολιτικός ναός των Ταξιαρχών, ο ναός του Παντοκράτορα και κατοικίες Γιαννιωτών αρχόντων. Όλα όμως τα λείψανα των βυζαντινών κτισμάτων καταστράφηκαν ολοκληρωτικά από τον Αλή πασά για την εκτέλεση του οικοδομικού του προγράμματος στα τέλη του 18ου αιώνα. Τότε ανέγειρε μεγαλοπρεπές Σεράι, από το οποίο διατηρούνται σήμερα μόνο λείψανα της βόρειας πτέρυγάς του, καθώς καταστράφηκε ολοσχερώς το 1870 από πυρκαγιά. Στη θέση του αναγέρθηκε αρχικά Στρατιωτικό Νοσοκομείο και το 1958 το βασιλικό Περίπτερο από τον ελληνικό στρατό στο οποίο σήμερα στεγάζεται το Βυζαντινό Μουσείο της πόλης, το οποίο εγκαινιάστηκε το 1995. Στις αίθουσες του Μουσείου εκτίθενται ευρήματα ανασκαφών (γλυπτά, νομίσματα, κεραμική), αποτοιχισμένες τοιχογραφίες, εικόνες και κειμήλια από όλη την Ήπειρο, που χρονολογικά καλύπτουν τη βυζαντινή, μεταβυζαντινή και νεότερη περίοδο, από τον 4ο έως το 19ο αιώνα. Στο χώρο δεσπόζει το Φετιχιέ τζαμί, που κατασκευάστηκε γύρω στο 1795 από τον Αλή πασά ως ναός του Σεραγιού.

Εδώ θα δείτε και το μνημείο που φιλοξενεί τους κτιστούς τάφους του Αλή πασά και μιας εκ των συζύγων του. Το σημερινό σιδερένιο κιγκλίδωμα είναι απομίμηση του αυθεντικού που σωζόταν έως το 1940.

(Οι πληροφορίες που διαβάσατε είναι από την σελίδα της 8ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Για περισσότερα στοιχεία μπορείτε να πατήσετε εδώ)Αυτά για τον επισκέπτη! Όσο για μένα… Το Ιτς-Καλέ είναι ένα πηγάδι αναμνήσεων, που ξεκινούν στην παιδική ηλικία και σταματούν λίγο πριν τα φοιτητικά χρόνια. Εκεί έξω από τα εργαστήρια συντήρησης του Μουσείου, κάτω από την καμάρα και πάνω στα κανόνια, ζωντάνεψαν οι πιο όμορφες και δυνατές ιστορίες.

Ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού, μεσημεριανό στα εργαστήρια συντήρησης όταν η μαμά δεν μπορούσε να φύγει στην ώρα της, τρέξιμο και σκαρφάλωμα, φανταστικές ιστορίες με φόντο το νησί και τα βουνά… Συγκίνηση, καρδιοχτύπια, ραντεβουδάκια, πρώτοι έρωτες, δάκρυα, συναυλίες, λαχτάρα, όνειρα και σήμερα ως μαμά είμαι εκεί με τα παιδιά μου, χτίζοντας τις δικές τους αναμνήσεις “στην πόλη της μαμάς”, όπως τους αρέσει να λένε.

Αυτά κι άλλα πολλά, όλα εκεί… Σε ένα από τα αγαπημένα μου σημεία στην πόλη!