Ήρθε λοιπόν και η ώρα για το πρώτο guest post! Ας είναι καλά όλες αυτές οι υπέροχες μαμάδες bloggers που έχω γνωρίσει τους τελευταίους μήνες μέσα από την ομάδα Μαμαδο-blogs. Γυναίκες δημιουργικές, με άποψη και διάθεσή να μοιραστούν τις γνώσεις και τις εμπειρίες τους.
Η πρώτη μου καλεσμένη λοιπόν είναι η Μαρία, γνωστή από το blog της Oops… Blogara. Μαμά δύο αγοριών, η Μαρία είναι μια γυναίκα δημιουργική, τρυφερή και φυσικά super οργανωτική. Αγαπημένο μου χαρακτηριστικό! Όπως λέει η ίδια “είμαι σύζυγος, blogger και η “τα κάνω όλα (από επιλογή) και συμφέρω” (κατά γενική ομολογία) της οικογένειάς μου”.
Σήμερα λοιπόν μας γράφει για τα 5 πράγματα που καλό θα ήταν να κάνουμε κάθε βράδυ, πριν ξαπλώσουμε, ώστε να ξυπνάμε και να ξεκινάμε την μέρα μας με καλύτερες προϋποθέσεις!
Σε ευχαριστώ πολύ Μαρία μου!!
“Ξυπνάτε το πρωί και αρχίζετε το τρέξιμο; Πρωτότυπο… είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά… Έχετε προσέξει όμως πώς κάποια πρωινά είναι διαφορετικά; Πιο ξεκούραστα, πιο χαρούμενα; Γιατί να μην προσπαθήσουμε μαζί να κάνουμε όλα μας τα πρωινά έτσι;
Δεν είναι μυστικό, όταν ξεκινήσει η μέρα μας όμορφα, το πιο πιθανό είναι να τελειώσει και όμορφα. Ή τουλάχιστον, έτσι θέλουμε να πιστεύουμε, γιατί, μεταξύ μας, όταν υπάρχουν παιδιά στο σπίτι, ένα πρωινό μια χαρά μπορεί σε ελάχιστα λεπτά να μετατραπεί σε παρωδία ή τραγωδία, ανάλογα με τα κέφια τους.
Σε ό,τι όμως αφορά αποκλειστικά σε μας, θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να ξεκινήσει η μέρα με τις καλύτερες προδιαγραφές!
Πώς μπορούμε να το σιγουρέψουμε; Ακολουθώντας μικρές συμβουλές και με το μικρότερο δυνατό κόπο, αλλά σε καθημερινή βάση.
1. Δεν αφήνουμε βρώμικα πιάτα στο νεροχύτη. ΠΟΤΕ. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, αλλιώς πίνεις το καφεδάκι σου χωρίς πιάτα, κι αλλιώς με τη στοίβα να σε κοιτάζει…
2. Βγάζουμε έξω τα σκουπίδια. Και όχι, έξω δεν εννοώ το μπαλκόνι ή την αυλή… Γιατί απλούστατα, όσο μένουν μυρίζουν – αφήστε που έχουν την κακή τάση να αυξάνονται!
3. Κάνουμε ένα γρήγορο συγύρισμα στο σαλόνι ή όπου καθόμαστε σαν κύριο χώρο. Βρώμικα πιάτα, παιχνίδια, τηλεκοντρόλ, dvd (μμμ… για να θυμηθώ… τι άλλο βρίσκω στο δικό μας σαλόνι….) επιστρέφουν στις θέσεις τους.
4. Διαλέγουμε κι εμείς τα ρούχα που θα φορέσουμε την επόμενη. Όχι μόνο γιατί με το παράδειγμα θα μάθουν πιο εύκολα τα παιδιά, αλλά γιατί με το πρωινό τρέξιμο είναι πιο εύκολο να λείπει ένα άγχος παραπάνω. Αντίστοιχα, μαθαίνουμε σταδιακά στο κάθε παιδί, ασχέτου ηλικίας να διαλέγει ή να ετοιμάζει τα ρούχα που θα φορέσει την επόμενη μέρα.
5. Ετοιμάζουμε το κολατσιό που θα πάρουν τα παιδιά ή εμείς. Έτσι θα χρειαστούμε ελάχιστα (από τα πολύτιμα πρωινά) λεπτά για να ξεχωρίσουμε τι θα πάρει ο καθένας μαζί του.
Bonus tip: Αποφεύγουμε να πατήσουμε «Αναβολή» την ώρα που χτυπάει το ξυπνητήρι. Πόσες φορές έτυχε να ξυπνήσετε αναμαλλιασμένη μισή ώρα μετά, αντί για τα πέντε λεπτά που είχατε κατά νου;;;
Είμαι η Μαρία και εκτός από καλά, είμαι μαμά δυο αγοριών, σύζυγος, blogger και η “τα κάνω όλα (από επιλογή) και συμφέρω” (κατά γενική ομολογία) της οικογένειάς μου. Θα με βρείτε στο www.oopsblogara.gr.
des tzav
13 Ιουνίου
Μαρία μπράβο, θα μας οργανώσεις όλες μας εδώ πέρα! Υπέροχη η συνεργασία σας, και πολύ εποικοδομητική έχω να πω! Φιλάκια!
Κάθε μέρα Γονείς!
14 Ιουνίου
Φοβερή δεν είναι; Την θαυμάζω και ομολογώ πως τουλάχιστον στο θέμα πιάτα, δεν τα πηγαίνω τόσο καλά…
Ευαγγελία
14 Ιουνίου
άαχχχ και εγώ θα συμφωνήσω σε αυτό με τα πιάτα…..δεν το χω καθόλου……..!!!!!!!!!!!!!!!
Parents Land Gr
15 Ιουνίου
Aν καταφέρω να κάνω ενα και μόνο από αυτά θα ειμαι ευτυχισμένη!
Maria Georgia
16 Ιουνίου
Σ' ευχαριστώ πολύ Μάγδα μου που με φιλοξένησες, με κάνεις και ντρέπομαι! Θα είναι μεγάλη μου χαρά να το επαναλάβουμε!
Κάθε μέρα Γονείς!
17 Ιουνίου
Εγώ σε ευχαριστώ! Όποτε θέλεις το blogoσπιτάκι μου είναι ανοικτό!!!!
M Koutsom
18 Ιουνίου
Γεια σου βρε Μαράκι με την οργάνωσή σου! Σ'αυτό με τον βρώμικο νεροχύτη θα συμφωνήσω κι εγώ… πολλές φορές τα αφήνω για το πρωί πολύ απλά γιατί βαριέμαι ή είμαι κουρασμένη! Το πρωί όμως πάντα το μετανιώνω…
Ευχαριστούμε κορίτσια για αυτή την πολύ όμορφη συνεργασία! φιλιά πολλά
Κάθε μέρα Γονείς!
19 Ιουνίου
Να' σαι καλά κοριτσάκι μου! Δεν μπορώ να σου πόσο χαίρομαι που δεν είμαι η μόνη που έχει τέτοιο θέμα με τα πιάτα…