Στις 28 Δεκεμβρίου 2012 ήρθε και η πρώτη ανάρτηση στο blog. Για μένα είναι από τα πιο δημιουργικά και λυτρωτικά πράγματα που έχω κάνει τα τελευταία χρόνια. Μίλησα και πήρα δύναμη από ανθρώπους που δεν τους ξέρω καν, μου δόθηκε η ευκαιρία να γράψω τις σκέψεις μου. Δεν ξέρω πόσοι βρίσκουν το παραμικρό ενδιαφέρον για αυτά που γράφω, για μένα όμως το blog έγινε το καλύτερο κρεβάτι ψυχαναλυτή και το πιο όμορφο κουτάκι αναμνήσεων που θα μπορούσα να έχω.

Στις 19 Ιουλίου δημιουργήθηκε και η σελίδα μας Κάθε μέρα γονείς – Everyday Parents…

Την τελευταία χρονιά πήγαμε θέατρο (Το γαϊτανάκι, Η Κοκκινοσκουφίτσα, Η υπέροχη αγκαλιά της μαμάς μου, Από πού πάνε για το κάστρο παρακαλώ, Μυθολογίες-Οι δικοί μας ήρωες, Ο κύριος Κιχ και το μυστικό κουτί των ήχων, Μαμά θα κάνω μπάντα), οργανώσαμε στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων την παράσταση Ένας αλλιώτικος γάτος, πραγματοποιήσαμε σε εβδομαδιαία βάση θεατρικό παιχνίδι με πολύ μικρό κόστος συμμετοχής για το κάθε παιδί και στο τέλος της χρονιάς τα παιδιά έγιναν οι πρωταγωνιστές στην δική τους εκδοχή της Ντενεκεδούπολης. Οργανώσαμε 3 εικαστικά εργαστήρια, παρακολουθήσαμε δύο κύκλους μαθημάτων πρώτων βοηθειών στην ΠΝΟΗ και συγκεντρώσαμε πράγματα (παπούτσια, μπότες, παντόφλες, είδη ρουχισμού, πετσέτες, σεντόνια, μαξιλαροθήκες, αφρόλουτρα, σαμπουάν, χαρτιά υγείας, σερβιέτες, πιάτα, ποτήρια, χαρτί Α4, στυλό, μολύβια, τετράδια και παιχνίδια) για τις γυναικείες φυλακές Ελαιώνα στη Θήβα.

Είμαι πολύ χαρούμενη για όλο αυτό και θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους συμμετέχουν σε όσα έχουμε οργανώσει μέχρι σήμερα. Ειδικότερα θέλω να πω ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ στην Μαρία που με ενίσχυσε, μου έδωσε την ώθηση που τόσο χρειαζόμουνα, στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, αλλά και στις Κορίνα, Εύη, Φλώρα, Δήμητρα, Αφροδίτη, Παναγιώτα, Ντέλια, Άννα, Έσθερ, Φανή (σίγουρα κάποιον θα ξεχάσω και θα αισθάνομαι απαίσια μετά) και φυσικά στην υπέροχη Ντέπη μας. Το μεγαλύτερο
ευχαριστώ στον άνθρωπό μου, που κάνει υπομονή με αυτήν την τρελή μάνα που δεν λέει να ησυχάσει!

Οι καιροί είναι δύσκολοι και όσο ποτέ άλλοτε θέλω να πιστεύω στην δύναμη των ανθρώπων.