Συγκέντρωσα λοιπόν 10 πράγματα που κάνω η ίδια και οι φίλοι μου από την ώρα που αποκτήσαμε τον γονεϊκό μας ρόλο. Οι όποιες προσθήκες είναι φυσικά ευπρόσδεκτες!

1. Μιλάμε συνέχεια (ή τέλος πάντων αρκετά) για τα παιδιά μας
Όλοι το κάνουμε. Μιλάμε για αυτά στην οικογένειά μας, στους φίλους μας, στο Facebook. Μιλάμε για αυτά λες και δεν υπάρχει άλλο τόσο χαριτωμένο, τόσο έξυπνο, άλλο παιδάκι δεν έχει πει λεξούλες, δεν έχει μπουσουλήσει, δεν έχει βγάλει δόντια, δεν έχει κάνει τα κακά του στην τουαλέτα…

2. Πιάνουμε τον εμετό τους στα χέρια μας
Για ποιο λόγο αποκτούμε αυτήν την δεξιότητα ακόμη δεν έχω καταλάβει. Ούτως ή άλλως ο εμετός τους είναι στο κρεβάτι, στον τοίχο, πιθανότατα και στα μαλλιά μας.

3. Μιλάμε για τα κακά τους
Όχι μόνο μιλάμε για τα κακά τους με τρομακτικές λεπτομέρειες, αλλά ορισμένες φορές μας κάνουν και πολύ χαρούμενους. Ή περήφανους.

4. Μιλάμε σαν την μάνα μας
Οι λέξεις βγαίνουν από το στόμα μας δίχως να έχουμε κανέναν έλεγχο. Και τότε συνειδητοποιούμε ότι τα ίδια έλεγε κι η μάνα μας… και είχε δίκιο!

5. Μετανιώνουμε που έχουμε πει την φράση «το δικό μου το παιδί δεν έχει ποτέ…» ή «το δικό μου παιδί ποτέ δεν θα…»
Αν κάτσω να σκεφτώ πόσες φορές το έχω πει, θα χάσω το μέτρημα. Μάλλον πρέπει να κρατήσω ημερολόγιο.

6. Αλλάζουμε όλη την ζωή μας
Ποτέ δεν θα είμαστε ξανά οι ίδιοι άνθρωποι. Η ζωή μας δεν θα θυμίζει σε τίποτα την παλιά. Κάνουμε καινούριους φίλους. Πηγαίνουμε σε παιδικά πάρτι. Και περνάμε μια χαρά με τους όμοιούς μας.

7. Τα βγάζουμε πέρα μια χαρά
Τόσοι φόβοι, τόσες αγωνίες για το πώς θα αντιμετωπίσουμε τις εξάρσεις, τους θυμούς, τις ζήλειες, τα νυχτερινά ξυπνήματα, την μετάβαση από την πάνα στο βρακάκι, τις δαγκωνιές, τα όχι και τα μη… Κι όμως τα καταφέρνουμε, γιατί είμαστε πιο δυνατοί και ικανοί από ότι πιστεύουμε.

8. Φτάνουμε παντού με καθυστέρηση
Ακόμη προσπαθώ να το συνηθίσω, εγώ που ήμουνα πάντα στα ραντεβού μου 10 λεπτά νωρίτερα. Έχω την αίσθηση ότι πάντα τρέχω, συνήθως φτάνω στον προορισμό μου, αν και καμιά φορά φτάνω με παιδιά κοιμισμένα στο αυτοκίνητο ή κακόκεφα.

9. Έχουμε γίνει πρωινοί τύποι
Κάποιοι ήμασταν πρωινοί τύποι από πριν. Ίσως όχι τόσο πρωινοί, αλλά τι να κάνουμε! Γεμίζουμε ένα φλυτζάνι με καφέ και παριστάνουμε ότι απολαμβάνουμε μια γεμάτη μέρα.

10. Χαμογελάμε και σκεφτόμαστε «Το αξίζει»
Στο τέλος της ημέρας, κατάκοποι καμιά φορά, πίνοντας ένα ποτηράκι κρασί, λέμε τα νέα μας και η συζήτηση πάντα καταλήγει σε αυτά. Και τότε χαμογελάμε και σκεφτόμαστε πόσο γεμάτοι νιώθουμε, πόση ευτυχία μας προσφέρουν, πόσο αξίζει να το περάσει κανείς όλο αυτό.