Έρχεται κι αυτή η εποχή του χρόνου που γιορτάζουμε την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (8 Μαρτίου). Κάθε χρόνο από το 1977.
Όλες τις άλλες μέρες όμως τι γίνεται; Κακοποίηση, δολοφονίες, βιασμοί, ανεργία, περιθωριοποίηση, ανισότητα, ανορεξία – βουλιμία, λάθος πρότυπα. Τα ακούμε όλο και πιο συχνά τα τελευταία χρόνια. Τόσο συχνά που φοβάμαι πως το έχουμε συνηθίσει… Στις ειδήσεις, στις εφημερίδες, από την φίλη, την γειτόνισσα, από την άγνωστη στο λεωφορείο… Γιατί;
Δεν θα σας κάνω καμία φεμινιστική ανάλυση, ούτε πολιτικές δηλώσεις. Άλλωστε για μένα όταν μιλάμε για τα δικαιώματα των γυναικών, μιλάμε για ουσιαστικά, βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Για ζητήματα που αφορούν δηλαδή τον κάθε άνθρωπο, άσχετα από το φύλο του και την καταγωγή του.
Έρχεται κι αυτή η εποχή του χρόνου που γιορτάζουμε την γυναίκα…
Ήθελα απλώς μια μέρα σαν την σημερινή να ξεχάσετε αν θα πάτε για φαγητό, αν θα βγείτε στα μπουζούκια, αν θα πάτε για ψώνια. Θα ήθελα να κοιτάξετε στα μάτια την διπλανή σας που περνάει ώρες στο γυμναστήριο γιατί νομίζει πως είναι χοντρή, την γειτόνισσά σας που απολύθηκε όταν έγινε μητέρα, την συνάδελφο που διάλεξε να μην κάνει παιδιά γιατί απλά δεν θέλει, την φίλη που έχει υποστεί κακοποίηση, να διαβάσετε για την φοιτήτρια στην Τουρκία που δολοφονήθηκε μετά τον βιασμό της, για τις γυναίκες στην Ινδία, στο Πακιστάν, στην Αφρική που τιμωρούνται επειδή γεννήθηκαν γυναίκες.
Και τα γράφω εδώ, για να τα ακούσω κι εγώ. Αυτό το σώμα που κοιτάζετε στον καθρέφτη και δεν το αγαπάτε, είναι δικό σας, αλλάζει, μεγαλώνει μαζί σας, είναι το σώμα που αγκάλιασε τα παιδιά σας για μερικούς μήνες, είναι το σώμα με το οποίο γεννηθήκαμε, είναι το σώμα της Μάγδας, της Μαρίας, της Χριστίνας, της Ελένης, της Γεωργίας… Δεν είμαστε ίδιες. Είμαστε μοναδικές! Και όσο πιο νωρίς αγαπήσουμε αυτό το σώμα, τόσο πιο καλά θα είμαστε.
Δεν είμαστε μόνες σε αυτή την μάχη. Είμαστε πολλές!
Δεν θα γράψω άλλα. Η κάθε μια από εμάς αισθάνεται στο πετσί της τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σε αυτόν τον κόσμο. Βρήκα όμως κάποιες φωτογραφίες και θα ήθελα να τις μοιραστώ μαζί σας, για να σκεφτούμε, να προβληματιστούμε, να δούμε την γυναικεία μας φύση αλλιώς.
Διάβασε κι αυτό! Εσύ τι ξέρεις για την Ημέρα της Γυναίκας;
“Η Rose αποφάσισε ότι δεν θέλει να κάνει παιδιά. Μην ανησυχείς Rose. Η μητρότητα είναι επιλογή και η απόφασή σου δεν σε κάνει λιγότερο γυναίκα!”
“Η Susan φοράει μαντήλα από επιλογή, αλλά πολλοί θα πούνε ότι είναι “μια ακόμη γυναίκα καταπιεσμένη από το Ισλάμ”. Susan, ότι φοράς είναι προσωπική σου επιλογή και είναι καταπιεστικό να σου αφαιρέσουμε την ελευθερία της επιλογής σου!”
“Όταν η Olivia έχασε τα μαλλιά της σκέφτηκε ότι δεν θα τολμούσε ποτέ να βγει έξω χωρίς την περούκα της. Έχει περάσει όμως λίγος καιρός και η Olivia έχει αγαπήσει ξανά τον εαυτό της και έχει βρει την χαμένη της ομορφιά χωρίς να χρειάζεται την περούκα. Είναι απελευθερωτικό όταν αγαπάμε τον εαυτό μας, έτσι δεν είναι Olivia;”
“Η Laura φοράει φαρδιά ρούχα γιατί δεν αισθάνεται καλά με τα πιο θηλυκά ρούχα. Laura το φύλο δεν καθορίζει τα ρούχα μας. Όλοι μπορούν και θα έπρεπε να φοράνε ότι ταιριάζει στην προσωπικότητά τους. Μπορούμε να βρούμε τα ρούχα που μας ταιριάζουν σε όλο το κατάστημα και όχι μόνο στο τμήμα με τα γυναικεία.”
“Η Isaura έκανε έκτρωση. Όλοι ήταν πολλοί πρόθυμοι να κρίνουν την πράξης της αντί να βοηθήσουν ουσιαστικά με όποιον τρόπο μπορούσαν. Isaura, δικαιούσαι να είσαι ασφαλής κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας, χωρίς να μας ενδιαφέρουν οι λόγοι για τους οποίους πήρες αυτή την απόφαση.”
“Η Alice έχει περιστασιακές σεξουαλικές επαφές. Μερικοί φίλοι της λένε ότι πρέπει να σέβεται τον εαυτό της και να αλλάξει την συμπεριφορά της. Η Alice ξέρει ότι η σεξουαλική της ζωή δεν συνδέεται με τον σεβασμό προς τον εαυτό της.”
“Η Whitney ξόδεψε 10 χρόνια από την ζωή της προσπαθώντας να χάσει βάρος για να είναι ευτυχισμένη. Κατάλαβε όμως ότι το σώμα της δεν την εμπόδιζε να κάνει τα πράγματα που αγαπούσε, ούτε να είναι ευτυχισμένη. Μπράβο Whitney! Δεν χρειάζεται να επιτρέψεις στα λάθος πρότυπα να μπουν ανάμεσα σε σένα και την ευτυχία σου. Όλοι δικαιούνται τον αυτοσεβασμό!”
“Όταν η Maite έκανε για πρώτη φορά σχέση με κορίτσι στα 16 της χρόνια νόμιζε ότι απλά πειραματιζόταν. Μπορεί και να ήταν έτσι, αλλά η Maite δεν θυμάται να άκουσε ποτέ να λένε για την αδερφή της ότι πειραματιζόταν όταν έκανε σχέση με αγόρι για πρώτη φορά.”
“Η Silvia έχει άσπρα μαλλιά. Όλοι της λένε να τα βάψει για να μην δείχνει γριά. Silvia το βάψιμο των μαλλιών μας είναι επιλογή, όχι υποχρέωση. Αν σου αρέσουν τα λευκά σου μαλλιά δεν μπορεί κανένας να κάνει τίποτε για αυτό. Η ηλικία δεν είναι ντροπή. Τα μαλλιά σου είναι όμορφα και η επιλογή δική σου!”
Θα βρείτε και άλλες φωτογραφίες στην ιστοσελίδα της Carol Rossetti. Νομίζω πως πραγματικά αξίζει να ρίξετε μια ματιά.
Τα φιλιά μου ξεχωριστά σε κάθε μια από εσάς εκεί έξω!!!
M Koutsom
7 Μαρτίου
Πολύ όμορφη η ανάρτησή σου Μάγδα! Ωραίες οι φωτογραφίες της Carol Rosseti και το video όντως πολύ ρεαλιστικό! Ευχαριστούμε…φιλιά πολλά
Magda Zindrou
7 Μαρτίου
Πολλά φιλιά και σε σένα Μαρία. Σε ευχαριστώ!
HappyMum Angie
7 Μαρτίου
Όπως τα λες! Με το που γεννηθούμε – αλλά μάλλον συμβάλλει η ανατροφή και όχι η φύση μας – είμαστε έτοιμοι να κρίνουμε τα πάντα αρνητικά από το να κοιτάξουμε πιο βαθιά 🙁
Magda Zindrou
7 Μαρτίου
Κοιτάζω πιο βαθιά σημαίνει κάνω την αυτοκριτική μου… Δύσκολο πράγμα στις μέρες μας, έτσι δεν είναι; Παρόλα αυτά είμαστε πανέτοιμοι να κριτικάρουμε τον άλλο, να τον αξιολογήσουμε, να…, να…, να…
violeta
7 Μαρτίου
ίσως έχει να κάνει με τι αξίες του κάθε ανθρώπου.. ισως με τα πρότυπά μας.. ειναι και αυτό ενα είδος bulling… ο Ελύτης λεεί πως: το αδοκίμαστο και το απο αλλού φερμένο ΔΕ το ΑΝΤΕΧΟΥΝ οι άνθρωποι.. και είναι ακριβώς αυτό που εμείς κρίνουμε.. και αυτό που μας κρίνουν οι άλλοι… τα αδοκίμαστα δε τα αντέχουμε.. Και στο κάτω κατω όπως λέει και η ίδια η Rossetti ειναι όλα θέμα αυτοσεβασμού.. αμα νιώθεις καλά με αυτό που κάνεις.. και δεν προσβάλλεις τον αυτό σου και τους γύρω σου.. τότε δε βλέπεις και την κριτική.. Αν όμως υπάρχει και ο παραμικρός ενδιασμός, κόμπλεξ ή απορία για την κατάστασή σου..τότε ίσως κάτι δε πάει καλά με τον εαυτό σου
Magda Zindrou
7 Μαρτίου
Όπως τα λες! Μόνο που μάλλον όλο αυτό χαρακτηρίζει μια ολόκληρη κοινωνία και όχι τον καθένα ατομικά…
emama christina
7 Μαρτίου
Πραγματικά έχω προβληματιστεί τον τελευταίο καιρό με την όλη συζήτηση που γίνεται για το bullying!! Νομίζω πως απλά δεν μπορούμε να δεχτούμε πως τα παιδιά απλά αντιγράφουν τις δικές μας συμπεριφορές: τη λεκτική βία στις καθημερινές μας σχέσεις, την άδικη συμπεριφορά, την άρνηση αποδοχής του διαφορετικού. Πολύ ωραία το έθεσες Μάγδα!
Magda Zindrou
7 Μαρτίου
Σε ευχαριστώ Χριστίνα. Είναι και αυτό μια εκπαίδευση, πράγματι τα παιδιά βλέπουν και αντιγράφουν. Δεν γεννιέσαι ρατσιστής, ούτε σεξιστής, υπάρχει όμως γύρω σου και μαθαίνεις να ζεις με αυτό από παιδί, μέχρι που κάποια στιγμή το αποδέχεσαι, ή απλώς σιωπάς…
Crazy Tourists
7 Μαρτίου
Νομίζω πως η απάντηση στα "γιατί" σου ειναι εύκολη… Γιατί αιώνες τώρα η γυναίκα θεωρείται αδύναμη, υποδεέστερη, μιαρή, υπάνθρωπος, απο διαφορα κοινωνικά συστήματα και θρησκείες. Η λύση είναι η παιδεία (η λύση για όλα ειναι η παιδεία, εδώ που τα λέμε)…
Άντε και του χρόνου, όταν ο πλανήτης θυμηθεί αυτή τη μέρα, τα νούμερα των στατιστικών να έχουν πέσει!
Magda Zindrou
7 Μαρτίου
Τα νούμερα είναι τρομακτικά, η απαξίωση είναι αποκαρδιωτική, ο σεξισμός διαχέεται από παντού και τον βιώνουμε όλες μας… Η λύση είναι η παιδεία! Τυχαίο που λίγα αλλάζουν σε αυτόν τον τομέα; Φοβάμαι όμως πως η φτώχεια, η κρίση, ο καπιταλισμός, απλώς τροφοδοτεί τα φαινόμενα ρατσισμού και σεξισμού, και δύσκολα μπορεί το μυαλό να κάνει την υπέρβαση.
Μαρία Έλενα
8 Μαρτίου
Όμορφη ανάρτηση
Φιλάκια …