Ναι, ναι, αυτή είναι μια κούκλα! Κομμάτια ύφασμα, δεμένα μεταξύ τους ώστε να σχηματιστεί το κεφάλι, το σώμα, τα χέρια και τα πόδια της. “Πρέπει να την ζωντανέψουμε”, μου είπε “να την φτιάξουμε όπως μας αρέσει και να πάει πίσω στο σχολείο γιατί θα την χρειαστώ σύντομα!” .

Ήρθε η ώρα λοιπόν να βγει το βαλιτσάκι της χειροτεχνίας! Θέλαμε μάτια, τουλάχιστον ένα στόμα, μαλλιά και ρούχα, για να αποκτήσει η κούκλα μας υπόσταση.

Με το που της βάλαμε μάτια (αυτά τα τρομακτικά, που είναι και κίτρινα όπως το χρώμα της ΑΕΚ!), άλλαξε η όψη της.

Στην συνέχεια κόψαμε κόκκινη τσόχα και της φτιάξαμε και στόμα. Βλέπετε θέλαμε να είναι τα χείλια της όμορφα όπως της μαμάς!

Η κούκλα μας τώρα χρειαζόταν ρούχα. Είναι και χειμώνας, δεν θέλουμε να μας κρυώσει. Διαλέξαμε λοιπόν να της φτιάξουμε ένα κόκκινο φουστάνι. Μια παλιά, τρυπημένη, κόκκινη μαξιλαροθήκη μεταμορφώθηκε σε φόρεμα. Και επειδή όπως είπαμε πρέπει να είναι όμορφη σαν την μαμά (λόγια του παιδιού μου αυτά, έτσι;) της φτιάξαμε μια ζώνη από πολύχρωμες χάντρες.

Κάτι της έλειπε όμως… Την κοιτάξαμε από δω, την γυρίσαμε από κει, μέχρι που καταλάβαμε. Μα η κούκλα μας δεν είναι ξανθιά! Έπρεπε να της φτιάξουμε ξανθά, ή μάλλον χρυσά, μαλλιά (μικρή παρένθεση, είναι εντυπωσιακό ότι τα παιδιά μου δεν βλέπουν ποτέ τα 2-3 δάχτυλα μαύρη ρίζα που συνήθως έχω, αλλά πιστεύουν ότι τα μαλλιά μου είναι χρυσά). Και τότε βγήκαν τα ψαλίδια και το νήμα της μαμάς και αρχίσαμε να κόβουμε μαλλάκια.

Αφού κολλήσαμε τα χρυσά μαλλιά, η κούκλα μας ήταν έτοιμη! Να σας γνωρίσουμε λοιπόν την Μάγδα. Έτσι αποφάσισε, αρχικά, να την ονομάσει ο Άλκης.

Με μηδενικό κόστος, πολύ καλή και δημιουργική διάθεση, περάσαμε ένα απόγευμα παρεούλα, απολαβάνοντας ο ένας τον άλλον και κατασκευάζοντας ένα ολόδικό μας παιχνίδι.

Να σας πω ότι η κούκλα φτιάχτηκε με αφορμή την υπέροχη Χριστουγεννιάτικη γιορτή που διοργάνωσε για μια ακόμη χρονιά το Κέντρο Προσχολικής Αγωγής Dorothy Snot. Ευχαριστώ πολύ τις δασκάλες μας Ειρήνη και Ιωάννα, αλλά και όλους τους ανθρώπους του σχολείου, που καθημερινά μας τροφοδοτούν με φοβερές ιδέες για παιχνίδι και ουσιαστική δημιουργική απασχόληση παρέα με τα παιδιά.

Μπορεί στα μάτια του ενήλικα η κούκλα μας να μην είναι η πιο όμορφη, μπορεί να είναι ευτελούς αξίας, ο Άλκης όμως την αγαπάει, την ανακαλύπτει σε διάφορα σημεία στο δωμάτιό του και πολλά βράδια κοιμούνται αγκαλίτσα. Της άλλαξε και το όνομα. Η κούκλα λέγεται πλέον “Ιωάννα μου”. Και είναι πολύ περήφανος για αυτήν, γιατί την έφτιαξε μόνος του! Εντάξει, και με λίγη βοήθεια από τον αδερφό του.

Τα παιχνίδια δεν χρειάζεται να κοστίζουν πολλά χρήματα για να είναι μοναδικά. Τελικά από τα πιο απλά πράγματα μπορούμε να φτιάξουμε μοναδικά παιχνίδια. Η χαρά της δημιουργίας δεν συγκρίνεται με τίποτα. Κι αν δεν μας φαίνονται τόσο όμορφα; Δεν πειράζει! Τα μάτια των παιδιών βλέπουν ομορφιά παντού!

Καλή διασκέδαση! Θα χαρώ πολύ να δω και τις δικές σας κούκλες.