Το διαβάζω. Το λέω να το ακούσω. Το κοιτάζω.

Ήθελα να μου το πει κάποιος αυτό, να με συμβουλέψει να μην το κάνω όταν βρισκόμουν έξω από τη Μονάδα Εντατικής Νοσηλείας Νεογνών. Τότε που δεν ήξερα αν θα κατάφερνα, να προλάβω να πάρω εκείνη την αγκαλιά. Την πρώτη αγκαλιά που δεν την έδωσα όταν γέννησα τα παιδιά μου.

Τότε να μου το έλεγε κάποιος και εγώ να φώναζα με όλη μου τη δύναμη:

«Δώστε τα μου και τα δύο να τα κακομάθω!»

«Δώστε μου το δικαίωμα να τα κακομάθω. Ζω για να τα κακομάθω.»

Όποιος δίνει τέτοιες «συμβουλές» να έρθει μαζί μου στη Μονάδα, να δει πως είναι να ζει η μάνα για τη στιγμή της πρώτης αγκαλιάς. Ζούσα και περίμενα δυόμιση μήνες για να δώσω στον ένα μου γιο την πρώτη του αγκαλιά και πέντε μήνες για να αγκαλιάσω τον πρωτότοκο μου. Τον δίδυμο αδερφό του που «έφυγε» λίγες μέρες αργότερα…

Η πρώτη αγκαλιά στη Μ.Ε.Ν δεν είναι γεμάτη χαρά και συγκίνηση όπως σε μια κλινική που γέννησε μια άλλη μαμά και παίρνει τρυφερά το μωρό της την πρώτη αγκαλιά. Δεν βγάζουν τρυφερές φωτογραφίες μαζί με τον μπαμπά και το μωρό τυλιγμένο σε ένα ζεστό κουβερτάκι. Η πρώτη αγκαλιά δεν έχει χαμόγελα και αν έχει είναι «παγωμένα».

Για την πρώτη αγκαλιά στη Μ.Ε.Ν περιμένεις μήνες. Το μωρό στο δίνουν ξαφνικά, χωρίς να σε έχουν ειδοποιήσει και εσύ αρχίζεις να τρέμεις από συγκίνηση. Τα μάτια σου γεμίζουν δάκρυα, φοβάσαι, τρέμεις μα λαχταράς να το πάρεις αγκαλιά. Το μωρό είναι τυλιγμένο με σωληνάκια και καλώδια. Από το μυαλό σου περνούν χίλιες σκέψεις. Άλλοτε καλές, άλλοτε όχι. Μα τι κακό μπορεί να του κάνει μια αγκαλιά;

«Μια αγκαλιά θέλω μόνο!»

Όσες αγκαλιές δεν πρόλαβα να δώσω στον αδερφό του, όσες αγκαλιές ήθελα μα δεν είχα την ευκαιρία να του δώσω όταν ήταν στη Μονάδα, τόσες και άλλες τόσες του έδωσα όταν τελικά κατάφερε να έρθει σπίτι μας. Μου έλειπε, τον αγαπούσα και εκείνη την πρώτη αγκαλιά που δίνουν όλες οι άλλες μάνες όταν φέρνουν στον κόσμο τα παιδιά τους, εγώ δεν κατάφερα να του την χαρίσω. Ούτε και στον εαυτό μου. Γιατί εκείνη την αγκαλιά δεν την είχε μόνο εκείνος ανάγκη, αλλά και εγώ.

Μου αρέσει λοιπόν να «κακομαθαίνουμε» ο ένας τον άλλο με αγκαλιές και αυτό να το περνάμε και στους γύρω μας. Στον μπαμπά, στους παππούδες και τις γιαγιάδες, στους φίλους μας. Η αγάπη μπορεί να σε κακομάθει;

Και αν είναι να σε κακομάθω γιε μου ας είναι από μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη!