Μια μέρα σαν την σημερινή, με κλειστούς δρόμους, αφίξεις επισήμων, συγκεντρώσεις, δρομολόγια σχολικών λεωφορείων που δεν πραγματοποιούνται και δουλειά στο γραφείο και στο σπίτι με κάνει να σκέφτομαι μόνο πόσο υπέροχα πέρασαν οι μέρες στο χωριό! Το περίεργο είναι ότι οι μέρες στο χωριό περνούν υπέροχα για όλους, μικρούς και
μεγάλους.
μεγάλους.
Έχουμε κλείσει πια εγώ 11 και ο Στάθης 20 χρόνια στην Αθήνα.
Άλλοι οι ρυθμοί, οι χρόνοι… Είμαστε και οι δύο άνθρωποι της πόλης. Μας τρομάζει
η ησυχία της εξοχής, η αμεσότητα της επαρχίας, η αίσθηση ότι δεν έχεις την
δυνατότητα να κάνεις πολλά πράγματα, ίσως μας τρομάζει και το άγνωστο…
Άλλοι οι ρυθμοί, οι χρόνοι… Είμαστε και οι δύο άνθρωποι της πόλης. Μας τρομάζει
η ησυχία της εξοχής, η αμεσότητα της επαρχίας, η αίσθηση ότι δεν έχεις την
δυνατότητα να κάνεις πολλά πράγματα, ίσως μας τρομάζει και το άγνωστο…
Από την ώρα όμως που ήρθαν τα παιδιά τα πράγματα άλλαξαν. Όχι,
δεν είμαστε έτοιμοι να τα αφήσουμε όλα και να πάμε στα βουνά. Το σπιτάκι όμως στο
χωριό μετατρέπεται σιγά σιγά στο καταφύγιό μας, στο ησυχαστήριό μας. Είναι αγχολυτικό,
μας ξεκουράζει, βοηθάει το μυαλό μας να κάνει μια παύση, να ταξιδέψει, να μην
αναλώνεται σε θέματα που καμιά φορά είναι άνευ ουσίας. Αυτά για τους μεγάλους…
…για τους μικρούς; Το χωριό είναι μια τεράστια περιπέτεια!
Ανακαλύπτουν συνεχώς πράγματα.
Παίζουν με τα χώματα.
Σκαρφαλώνουν στα δέντρα (τουλάχιστον προσπαθούν).
Καθαρίζουν τον κήπο και μαζεύουν φύλλα.
Κάνουν καινούριους φίλους.
Μαθαίνουν ότι τα φρούτα και τα λαχανικά μας τα δίνει η φύση
και όχι ο μανάβης.
και όχι ο μανάβης.
Χαλαρώνουν, παίζουν επιτραπέζια παιχνίδια ή διαβάζουν ένα
βιβλίο.
βιβλίο.
Και φυσικά, παρέα με τους μεγάλους, ανακαλύπτουν την θάλασσα και τις χαρές της.
Και λίγο πριν πάνε για μπάνιο και ύπνο μεταμορφώνονται σε φαντάσματα και, σαν γατάκια, παλεύουν στο κρεβάτι τους και χαρίζουν στην μαμά τα καλύτερά τους χαμόγελα!
Ας μείνω με αυτές τις σκέψεις και τις εικόνες… Η μέρα σήμερα θα είναι δύσκολη από πολλές απόψεις…
Ιστορίες Εξωσωματικής
30 Μαΐου
H ζωή στην πόλη όπως καισ την επαρχία έχει τα καλά και τα κακά της! Η επαρχία έχει άλλον αέρα…άλλη ελευθερία…άλλα παιχνίδια…άλλους ρυθμους…Βεβαια πάσχουμε από πολλά καθημερινά αλλά παλεύεται…Κι εγω παιδί της πόλης που τα τελευταια 10 χρόνια ζω στην επάρχία και δεν το έχω μετανιώσει!
Κάθε μέρα Γονείς!
4 Ιουνίου
Μεγάλη απόφαση η επιστροφή στην επαρχία! Πολλή μεγάλη. Ίσως όμως τόσο μεγάλη όσες και οι απολαύσεις της.
Μαργαρίτα
30 Μαΐου
Τι ωραίες φωτογραφίες! Χαμογελούσα σε όλη την ανάρτηση:)
Κάθε μέρα Γονείς!
4 Ιουνίου
Σε ευχαριστώ Μαργαρίτα! Και εγώ όταν την ξαναείδα, έτσι σε δευτερόλεπτα, θυμήθηκα τι ωραία που περάσαμε. Άντε πλησιάζει το επόμενο τριήμερο!!!!!!