Το ατελιέ της Φανταστικής είναι μια ομάδα παιδαγωγών που δουλεύουν για την καλλιέργεια του λόγου, της αισθητικής και της φαντασίας. Οι αρχές της ομάδας ξεκινούν από την απελευθερωτική κριτική παιδαγωγική και την προσέγγιση Reggio Emilia και παιδαγωγών όπως ο Paulo Freire, ο Loris Malaguzzi και o Gianni Rodari, για να συναντηθούν με τα ενδιαφέροντα και τις εμπειρίες των παιδιών. Από τις Εκδόσεις Γράφημα κυκλοφορούν δύο εξαιρετικά βιβλία που αποτυπώνουν τον τρόπο που δημιουργεί η ομάδα Το ατελιέ της Φανταστικής.

Το Κοίτα είναι στην πραγματικότητα ένας ενδιαφέρον οδηγός του βλέμματος για την παρατήρηση των γραμμών, των σχημάτων και των χρωμάτων. Μπορεί να λειτουργήσει λοιπόν μέσα από τις προσωπικές, καθημερινές εμπειρίες των παιδιών, ως ένας έξυπνος τρόπος ανακάλυψης και απόλαυσης μιας καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Την εικονογράφηση έχει κάνει ο Φώτης Παπαστεφάνου. Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο πατώντας εδώ.

Το Κουμπί είναι ένα βιβλίο μόνο με εικόνες (silent book). Δεν έχει ούτε μια λέξη! Κι όμως, μέσα από τις εικόνες του (εικονογράφηση Δωροθέα Λούκρη) αφηγείται την ιστορία ενός κουμπιού, που ξηλώνεται από μια ζακέτα και ξεκινά ένα ταξίδι στον κόσμο. Καθώς περνούν οι εποχές του χρόνου, οι εικόνες εναλλάσσονται, προκαλώντας μικρούς και μεγάλους να ονοματίσουν μόνοι τους δέντρα, πουλιά, θάλασσες, δρόμους, ανθρώπους, εποχές, καταστάσεις και συναισθήματα, δημιουργώντας κάθε φορά εναλλακτικές ιστορίες, διαφορετικές ιδέες και ερμηνείες.

Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά από 2 ετών. Μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο πατώντας εδώ.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΤΕΛΙΕ ΤΗΣ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗΣ

Η ομάδα του ατελιέ της Φανταστικής (Αικατερίνη Ιωαννίδου, Ειρήνη Γεωργάκη-Κόλλια, Ρόζα Ποζίδου) ασχολείται με τη διοργάνωση σεμιναρίων παιδαγωγικής αλλά και οργανωμένων εργαστηρίων με επίκεντρο δραστηριότητες αφήγησης-δημιουργίας παραμυθιού, προσέγγισης πολυτροπικών κειμένων και έργων τέχνης, καθώς και παραγωγής εικαστικών/πλαστικών έργων και performance art. Στοχεύει στην επαναπροσέγγιση καθημερινών υλικών μέσα από τη χρήση συμβατικών, αλλά και περισσότερων ευφάνταστων εργαλείων, όπως η φωτοτράπεζα και το λογοπαίγνιο, διανύοντας έτσι τη διαδρομή από την παρατήρηση του πραγματικού στη συν-οικοδόμηση του φανταστικού.