Το Κάθε μέρα γονείς στηρίζει εδώ και πολλά χρόνια το θέατρο για παιδιά και τους ανθρώπους που το υπηρετούν. Η εποχή που ζούμε είναι εξαιρετικά δύσκολη, μια πραγματική πληγή για το θέατρο και τους ανθρώπους του. Θέλοντας λοιπόν να δώσουμε βήμα σε όσους κρύβονται πίσω από τις παραστάσεις που απολαύσαμε τον φετινό χειμώνα, θα ανεβάσουμε μια σειρά από κείμενα για το τι σημαίνει η COVID-19 εποχή για το θέατρο. Θέλουμε την υποστήριξή σας! Στηρίξτε το θέατρο και τις θεατρικές ομάδες. Βοηθήστε να φτάσει το μήνυμα μακριά: Ο πολιτισμός δεν είναι χόμπι.

Γράφει η Χρύσα Διαμαντοπούλου, Καλλιτεχνική διευθύντρια της θεατρικής ομάδας Μικρός Νότος

Η θεατρική ομάδα Μικρός Νότος όπως και όλες οι εταιρείες θεάματος ακροάματος έπαυσαν να λειτουργούν στις 12 Μαρτίου κατόπιν των έκτακτων μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση για τον περιορισμό της διασποράς του COVID-19. Ήδη αρκετές ημέρες νωρίτερα, πριν ακόμα κλείσουν τα σχολεία, είχε ξεκινήσει σιγά σιγά η επικοινωνία για ακυρώσεις θέσεων ή/και παραστάσεων. «Επιτέλους μπορούμε να βρούμε εισιτήρια για τον Ραφτάκο των λέξεων» μου είπε χαριτολογώντας μία μητέρα την τελευταία Κυριακή πριν σταματήσουν οι sold out παραστάσεις μας στο ΙΔΡΥΜΑ ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ.

Αυτό το «πάγωμα» της δουλειάς μας δεν διαφέρει πολύ από ό,τι βιώσαν κι εξακολουθούν να βιώνουν πολλοί εργαζόμενοι, όποιο αντικείμενο εργασίας κι αν έχουν. Φόβος, ανασφάλεια για το αύριο, θυμός, αλλά και ανακούφιση ότι σπίτι μας θα είμαστε και θα νιώθουμε πιο ασφαλείς.

Και μετά ήρθε η απόγνωση της συνειδητοποίησης: 10 χρόνια εφευρίσκαμε διαφορετικούς τρόπους για να υπάρξει «ζωντανή» η εργασία μας και τώρα είμαστε πάλι στην αφετηρία, στο μηδέν!

Ο Μικρός Νότος είναι «παιδί της κρίσης», δημιουργήθηκε το 2012 από την ανάγκη μας να μην υπάρχει -όσο το δυνατόν- οικογένεια ή παιδί που λόγω οικονομικών δυσχερειών δεν θα έχει πρόσβαση στο θέατρο. Έτσι αποφασίσαμε το θέατρο να πηγαίνει στα παιδιά, να πηγαίνει στο σχολείο, στο πάρτι, στο σπίτι, σε πλατείες, σε ταράτσες, σε κήπους και …όπου υπάρχουν παιδιά με χαμηλό κόστος αλλά υψηλή αισθητική και ποιότητα. Εργαστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια, επαγγελματίες με γνώση και μεράκι για το θέατρο για παιδιά, προσφέροντας τις υπηρεσίες μας με χαμηλή αμοιβή ή δωρεάν, για να μπορέσουμε να στηρίξουμε την ομάδα χωρίς εκπτώσεις, έτσι ακριβώς όπως ονειρευτήκαμε να λέμε τις ιστορίες μας στα παιδιά όλου του κόσμου.

Οκτώ χρόνια δουλέψαμε για να χτιστεί ο Μικρός Νότος μας, για να μπορέσουμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του γονέα, του εκπαιδευτικού, του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης για να ανεβάσουμε φέτος εκεί την παράστασή μας Ο ΡΑΦΤΑΚΟΣ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ του Αντώνη Παπαθεοδούλου… Και τώρα;

Ο Μικρός Νότος δεν είναι ένα απρόσωπο κατασκεύασμα, είναι η Λαμπρινή, ο Τάσος, ο Πέτρος, ο Λευτέρης, ο Τάσος, ο Γιάννης, η Μάρθα, η Γιώτα, ο Λευτέρης, η Έλενα, ο Στέφανος, η Αθηνά, ο Γιάννης, η Δώρα, η Βάσια, ο Συμεών κ.ά που εργάστηκαν σκληρά όλα αυτά τα χρόνια. Είναι η Φλώρα, η Ναυσικά, η Αλεξάνδρα, ο Νίκος, ο Δημήτρης, η Έλσα, η Μαρίζα, η Έφη, ο Διονύσης, η Αγγελική, ο Γιώργος, η Γεωργία, η Ιφιγένεια, ο Δήμος, η Χρύσα που θα εργάζονταν ακόμα… Και φυσικά ο Μικρός Νότος είναι μία σταγόνα μέσα στον ωκεανό.

Οι άνθρωποι της Τέχνης, οι εργάτες του Πολιτισμού, χρειάζονται σήμερα περισσότερο από ποτέ τη στήριξη της πολιτείας. Οι ηθοποιοί, οι μικρές ομάδες, οι Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Εταιρείες, τα μεγάλα θέατρα και όλοι όσοι εργάζονται στον χώρο των Τεχνών εκπέμπουν S.O.S. To μέλλον διαγράφεται δυσοίωνο, ενώ οι χώροι τέχνης μοιάζουν να δαιμονοποιούνται, αφού δεν υπάρχουν σε κανένα πλάνο -κοντινό ή μακρινό- επαναφοράς στην «κανονικότητα».

Καταλαβαίνω και κατανοώ πως όλα αυτά είναι πρωτόγνωρα. Τώρα όμως είναι η ώρα για έμπρακτη στήριξη στον Πολιτισμό μας, με μέτρα που θα λάβει η πολιτεία με γνώμονα την επιβίωση ενός ολόκληρου κλάδου κι ενός ύψιστου αγαθού για κάθε κοινωνία, όπως είναι η Τέχνη. Ήδη σε άλλες χώρες έχουν ανακοινωθεί σοβαρά μέτρα στήριξης, με τελευταία την Ισπανία που δίνει για τον Πολιτισμό της 76,4 εκατομμύρια ευρώ.

Ταυτόχρονα 200 καλλιτέχνες (Μπαρίσνικοφ, Πήτερ Μπρουκ, Αλμοδόβαρ, Στινγκ, Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, Κέιτ Μπλάνσετ, Ρόμπερτ ντε Νίρο κ.ά) και επιστήμονες-ανάμεσά τους νομπελίστες της Ιατρικής, της Χημείας και της Φυσικής- μέσα από την εφημερίδα Le monde (6/5/2020) προχωρούν παραπέρα και ζητούν έναν «ριζικό μετασχηματισμό» του συστήματος κατά του καταναλωτισμού, ενώ καλούν κυβερνήσεις και πολίτες να μετακινηθούν από τους υπάρχοντες στόχους και  να εργαστούν επιτέλους για μια βαθιά αναθεώρηση των αξιών και της οικονομίας.

Η Χρύσα Διαμαντοπούλου είναι η Καλλιτεχνική διευθύντρια της θεατρικής ομάδας Μικρός Νότος. Πτυχιούχος στην Ψυχολογία (Πανεπιστήμιο Αθηνών), αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Αθηνών κι έκανε το μεταπτυχιακό της στο Λονδίνο στη RADA (2001-2002), στη σκηνοθεσία θεάτρου. Το 2014 ολοκλήρωσε το διετές σεμινάριο στο Εργαστήρι Πόρτα της Ξένιας Καλογεροπούλου, για το Θέατρο στην Εκπαίδευση, ενώ τώρα είναι πρωτοετής φοιτήτρια Νομικής. Δούλεψε στο θέατρο ως ηθοποιός και ως βοηθός σκηνοθέτις με τους Γιώργο Μιχαηλίδη, Τάσο Μπαντή, Βίκο Ναχμία, Κώστα Καζάκο κ.ά, με πολλά ΔΗΠΕΘΕ, με το ΚΘΒΕ και στο ελεύθερο θέατρο. Το 2012 ίδρυσε τη θεατρική ομάδα Μικρός Νότος, που υλοποιεί δράσεις για παιδιά.