Γράφει ο Στάθης Γκότσης

Τι θα κάνατε αν ο γιος σας επέμενε να πηγαίνει καθημερινά στο σχολείο με την αγαπημένη του τσάντα που εικονίζει ήρωες από την τηλεοπτική σειρά κινούμενων σχεδίων “Μικρό μου Πόνι”; Πώς θα αντιδρούσατε αν μαθαίνατε πως αυτή η προτίμηση του παιδιού σας προκαλεί το χλευασμό και την στοχοποίησή του από τα άλλα παιδιά; Με ποιον τρόπο θα χειριζόσασταν μια κατάσταση που κλιμακώνεται επικίνδυνα με σεξουαλική επίθεση στο παιδί, αλλά και με συστάσεις από τον διευθυντή να αλλάξει το παιδί επιτέλους τσάντα ή σχολείο;

Η παράσταση Το μικρό πόνι, βασισμένη στο κείμενο του πολυβραβευμένου ανδαλουσιανού συγγραφέα Πάκο Μπεθέρα, επικεντρώνεται, όχι απλώς στο ζήτημα της διαφορετικότητας και του σχολικού εκφοβισμού αλλά και στις αντιφάσεις, τις αδυναμίες, τις συγκρούσεις και τα αδιέξοδα που βιώνουν οι γονείς, όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με θέματα που αναμετρώνται με την κοσμοθεωρία τους, την αυτοεικόνα τους και τα όρια του συναισθηματικού τους κόσμου.

Σε ένα λιτό, λειτουργικό και ευρηματικό σκηνικό (Κωνσταντίνα Κρίγκου), που αποτελείται από έναν περιστρεφόμενο μύλο (το γνωστό παιχνίδι της παιδικής χαράς), ο οποίος μεταπλάθεται διαρκώς, οι γονείς του παιδιού, η Ιρένε και ο Χάιμε  (Ρηνιώ Κυριαζή και Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος), διασταυρώνουν απόψεις, σκέψεις, αγωνίες, σε μια αντιπαράθεση που οδηγείται σε αδιέξοδο.

Εκείνος, περισσότερο ανεκτικός και μαχητικός στην υπεράσπιση του δικαιώματος του παιδιού στη διαφορετικότητα των επιλογών του. Εκείνη, περισσότερο συντηρητική και με εμφανή την ανάγκη προστασίας του παιδιού μέσα στην ομοιομορφία του “μέσου όρου”. Κινούνται αμφότεροι με κίνητρο την αγάπη προς το παιδί. Είναι όμως αυτό αρκετό; Ή τελικά υπερισχύουν οι εγωισμοί, οι φοβίες, οι κοινωνικές κατασκευές; Οι δυο τους μιλούν διαφορετική γλώσσα, προτάσσουν διαφορετικές ανάγκες, ιεραρχούν διαφορετικά. Δεν καταφέρουν ούτε να συνεννοηθούν ούτε να βρουν κάποια λύση στο θέμα. Και, φυσικά ούτε το σχολείο τους βοηθά σε αυτήν την κατεύθυνση. Μέσα από μια ένταση που κορυφώνεται σταδιακά φτάνουν στην όξυνση της αντιπαράθεσης, τη σύγκρουση και το αδιέξοδο.

Και το παιδί; Πού βρίσκεται το παιδί, μέσα σε όλα αυτά που αφορούν πρωτίστως το ίδιο; Τι έχει γίνει με την επικοινωνία μαζί του;

Η Σοφία Καραγιάννη σκηνοθετεί με ευαισθησία, ευρηματικότητα και συνέπεια το εμπνευσμένο από πραγματικά γεγονότα έργο του Πάκο Μπεθέρα, σε μια παράσταση που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών. Μια παράσταση δυνατή, που ενεργοποιεί μνήμες και συναισθήματα και γεννά προβληματισμούς τόσο για την ευθύνη του κοινωνικού περίγυρου στο φαινόμενο του bullying όσο και για τη διαχείρισή του.

Μακριά από διδακτισμούς και ηθικολογίες, Το μικρό πόνι, είναι μια παράσταση που σε αγγίζει και αξίζει να δείτε, ειδικά όσοι είστε γονείς ή εκπαιδευτικοί.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ – 16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2018

“Το Μικρό πόνι” του πολυβραβευμένου Πάκο Μπεθέρα, μετά από τρεις μήνες επιτυχημένων παραστάσεων στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, συνεχίζει να καλπάζει. Έρχεται, από τις 21 Ιανουαρίου, στο Θέατρο 104, σε σκηνοθεσία της Σοφίας Καραγιάννη με πρωταγωνιστές τον Κωνσταντίνο Γιαννακόπουλο και την Ρηνιώ Κυριαζή.

Μπορείτε να δείτε την παράσταση κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 21:15 και κάθε Κυριακή στις 19:00, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, μέχρι την Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2018.