Είμαστε γονείς άλλης κοπής. (Θα μιλήσω με γενικεύσεις- που προσπαθώ και έχω και επιστημονικό χρέος να μη χρησιμοποιώ-αλλά αν δεν το έκανα το κείμενο αυτό θα τελείωνε μαζί με την ιστορία του ανθρώπου). Μεγαλωμένοι στα χρόνια της μεταπολίτευσης, εφοδιασμένοι με επαρκή υλικά αγαθά, εφοδιασμένοι με αγάπη και φροντίδα από γεννήτορες ξεαγχωμένους που είχαν επιτέλους υλικά αγαθά και είχαν εφοδιαστεί με συγγράμματα της Μοντεσοριανής σχολής για την ανατροφή μας. Στις καλοκαιρινές διακοπές γινόταν η προετοιμασία μεταξύ αλάνας και του βασανιστικού «Χαρούμενες Διακοπές» για παιδιά που έχουν τελειώσει τη Χ δημοτικού, ώστε να γίνουμε ώριμοι ενήλικες που θα έχουμε πάρει αγάπη, θα γίνουμε βέβαια και οι περισσότεροι επιστήμονες και συνεπώς με τα εφόδια αυτά θα βελτιώσουμε τον κόσμο! Τα καταφέραμε; Τι καταφέραμε; Πώς το καταφέραμε;

• Γυναίκα-μάνα, που δίνει αγάπη, φροντίδα και καλύπτει τις πρωτογενείς και δευτερογενείς ανάγκες του παιδιού
• Γυναίκα-εργαζόμενη, καταρτισμένη και θαυμαστή
• Γυναίκα ερωμένη-μοντέλο, πάντα με διάθεση, πάντα κουκλάρα ακολουθώντας τα νέα sex tips
• Γυναίκα γυναικολόγος-μαιευτήρας, αγκαλιά με τα βιβλία που σου λένε τι κάνει μέρα με τη μέρα το έμβρυο
• Γυναίκα αναπτυξιολόγος-ψυχολόγος και όλα τα εις –λόγος, αγκαλιά με την άλλη στοίβα βιβλία για επαΐοντες
•  Γυναίκα- κουλτουριάρα, χωμένη σε παιδικές θεατρικές σκηνές, παιδικές συναυλίες, που βάζει στο παιδί της μόνο Λιλιπούπολη και του διαβάζει μόνο Τριβιζά
•  Γυναίκα- καλή νοικοκυρά και ξακουστή μαγείρισσα, τσάμπα τόσα master chef;
•  Γυναίκα- εικαστικό και να τα υλικά χειροτεχνίας και να οι πρωτότυπες κατασκευές
• Γυναίκα- εναλλακτική και οικολόγο, γιατί αν δεν πας με το δίχρονο για αναρρίχηση ή στο βουνό το Σ/Κ για να έρθει πιο κοντά στη φύση τι θα γίνει;
•  Γυναίκα- φίλη, ε,  για να είμαστε χειραφετημένες και να μην πρήζουμε τους άντρες μας

Και η λίστα σταματημό δεν έχει γι’αυτό θα τη σταματήσω εγώ.

Κι εύλογα θα με ρωτήσετε αφού έχουμε πρόσβαση στην πληροφορία και τα καταφέρνουμε αρκετά καλά σε πολλούς από αυτούς τους ρόλους που το κακό; Το σίγουρο είναι πως ούτε θέλω να στρέψω στο σκοταδισμό τη μάνα ούτε να της ανακόψω την πορεία της προσωπικής της εξέλιξης, τουναντίον. Απλά θέλω να τη στρέψω στο να αφουγκραστεί το παιδί της, τις ανάγκες του και τις ανάγκες τις δικές της. Σκοπός είναι η προσπάθεια αυτή να μη γίνεται τροχοπέδη στη φυσική κλίση, στα έμφυτα ταλέντα και να μην αφήνει την ίδια τη ζωή να προσπερνά.

Όταν αναλαμβάνουμε τόσους ρόλους, όταν παίρνουμε τόση άγνωστη πληροφορία δημιουργείται εντροπία δηλαδή, χάος. Κι επειδή, όπως έχει πει κι ένας καθηγητής μου, ο αριθμός των πληροφοριών που μπορεί να δεχτεί και να διαχειριστεί ένα σύστημα δεν είναι πεπερασμένος, καταλήγουμε να βλέπουμε ανθρώπους να κατακλύζονται με άγχος και ενοχή. Μας έλλειψε το άγχος κι επιζητούμε κι άλλο; Δε νομίζω.

Η μητρότητα, η γονεϊκότητα είναι όντως πολύπλευρος και πολυπρισματικός ρόλος. Ταυτόχρονα απλός και αυτό είναι το μεγαλείο του. Αν έχουμε εκπαιδευτεί να λειτουργούμε σε σχέσεις με σεβασμό, αλληλοκάλυψη αναγκών και με τη σπίθα της περιέργειας , τότε μπορούμε να γίνουμε «καλοί» γονείς. Αν ο γονέας έπεφτε για ύπνο κι έβλεπε ένα όνειρο, ότι ξυπνούσε το πρωί και αυτός και τα παιδιά του ήταν καλά, τι θα ήταν άραγε αυτό που θα σηματοδοτούσε το «καλά»; Ας σκεφτεί για λίγο ο καθένας μας πριν συνεχίσει να διαβάζει…