Η φετινή θεατρική πρόταση της Συντεχνίας του Γέλιου λέγεται Πιο δυνατός κι από τον Σούπερμαν. Πρόκειται για τη διασκευή της κωμωδίας του Άγγλου συγγραφέα Roy Kift (Θέατρο GRIPS). Η αγαπημένη μας θεατρική ομάδα ενώνει φέτος τις δυνάμεις της με την Κίνηση Ανάπηρων Καλλιτεχνών και ανεβάζουν μια πραγματικά εξαιρετική παράσταση, καθολικά προσβάσιμη στα άτομα με αναπηρία.

Το Κάθε μέρα γονείς είναι χορηγός επικοινωνίας της παράστασης.

Λίγα λόγια για το έργο

Ο Άρης είναι ένα αγόρι σε αναπηρικό αμαξίδιο, που ζει με την μητέρα του και την αδερφή του Ζήλη. Η οικογένεια μετακομίζει σε μια καινούρια γειτονιά κι εμείς παρακολουθούμε τη ζωή τους και τις αγωνίες τους, καθώς προσπαθούν να βρουν τις ισορροπίες της καθημερινότητας.

Τα παιδιά δημιουργούν καινούριες φιλίες, διασκεδάζουν, παίζουν, γελούν, απολαμβάνουν κάθε λεπτό της μέρας. Φοβούνται για τον Άρη και αν θα τα καταφέρει να πάει σε ένα κανονικό σχολείο, ή αν θα μπει σε ίδρυμα. Διεκδικούν μια καλύτερη καθημερινότητα και συζητούν για τα αυτονόητα σε έναν κόσμο που δεν φτιάχτηκε για διαφορετικούς ανθρώπους.

Για πρώτη φορά το παιδικό κοινό (και οι γονείς μαζί τους) έχουν την ευκαιρία να κατανοήσουν τι σημαίνει να βλέπεις τον κόσμο αλλιώς. Να διεκδικείς όσα εμείς θεωρούμε δεδομένα. Πώς ζει ένα ανάπηρο παιδί; Είναι ένα “κανονικό” παιδί; Ο ανάπηρος είναι χαζός; Μπορεί να πάει σχολείο;

Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα, θέματα, απόψεις και αντιλήψεις συζητιούνται σε αυτή την παράσταση. Δίχως συναισθηματισμούς, με απόλυτη μαεστρία και νηφαλιότητα, ο Βασίλης Κουκαλάνι κι ο Αντώνης Ρέλλας, οι οποίοι σκηνοθέτησαν την παράσταση και διασκεύασαν το κείμενο, κατορθώνουν να μας βάλουν στη θέση του ανάπηρου αγοριού. Την ίδια ώρα που προσφέρουν άφθονο γέλιο, με ρεαλισμό και χωρίς να κρύβονται πίσω από λέξεις και στερεοτυπικές αντιλήψεις, αφυπνίζουν τον θεατή και συζητούν για το διαφορετικό και την ανάγκη να είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι και αλληλέγγυοι, ενάντια σε αναχρονιστικές αντιλήψεις για τα άτομα με αναπηρία.

Δεν γίνεται να μην σχολιάσουμε τις απίθανες ερμηνείες των ηθοποιών και ειδικά τον Γιώργο Κατσή (Άρης). Ο Φοίβος Δεληβοριάς συνεργάζεται για μια ακόμη φορά με τη Συντεχνία του Γέλιου και γράφει τη μουσική της παράστασης, η οποία συμπληρώνει το εξαιρετικό κείμενο με στίχους που κουβαλάς μαζί σου για ώρες αφού έχεις φύγει από το θέατρο («Έχω αμαξίδιο, πάμε μια βόλτα / Είναι μυστήρια και ωραία η ζωή»).

Τα παιδιά μου ενθουσιάστηκαν! Τα κοιτούσα κατά την διάρκεια της παράστασης να γελάνε με την ψυχή τους, να μπαίνουν στη θέση του Άρη, να ρωτάνε “πώς θα ήταν μαμά αν ζούσε ο Άρης στη γειτονιά μας, που ούτε εμείς με τα πόδια μας δεν μπορούμε να περπατήσουμε στα πεζοδρόμια;“, να φοβούνται για το μέλλον του, να μου ψιθυρίζουν απογοητευμένα πως “ένα παιδί με δισχιδή ράχη δεν θα μπορούσε να έρθει στο σχολείο μας μαμά…“.

Εγώ σηκώθηκα από την καρέκλα μου κι αισθανόμουν ανεπαρκής, αλλά εντελώς διαφορετική. Το έργο δεν μου κούνησε το δάχτυλο. Δεν λυπήθηκα τον Άρη, ούτε συγκινήθηκα. Αντίθετα γέλασα πάρα πολύ! Κατάλαβα όμως πόσο λίγα πράγματα γνωρίζω για την καθημερινότητα των ανθρώπων με αναπηρία. Το έργο σε παίρνει από το χέρι και σου δείχνει έναν κόσμο άγνωστο, λυτρώνει όμως τον φόβο και την αμηχανία που αισθανόμαστε απέναντι στον ανάπηρο.

Σαν γονιός αισθάνομαι πραγματικά τυχερή που ομάδες σαν την Συντεχνία του Γέλιου και άνθρωποι σαν τον Βασίλη και τον Αντώνη, δίνουν την ευκαιρία στα παιδιά μας, μέσα από την τέχνη και το ρεαλιστικό, κοινωνικό θέατρο, να ονειρευτούν, να τολμήσουν και να μάθουν να διεκδικούν μια “κανονική ζωή” και μια κοινωνία αλληλέγγυα, που μας χωρά όλους.

Στην Ελλάδα της βαθιάς κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης, τα μικρά παιδιά συνεχίζουν να ονειρεύονται. Κανείς δεν πρέπει να τους το στερήσει αυτό.

Τα προγράμματα της παράστασης  διατίθενται σε μεγαλογράμματη γραφή, σε κώδικα Braille και Qr code.

Ο χώρος είναι προσβάσιμος και φιλικός σε ανάπηρους/ες και εμποδιζόμενα άτομα, διατίθεται διαγραμμισμένος χώρος μπροστά από την πρώτη σειρά θέσεων για χρήστες/στριες αναπηρικών αμαξιδίων και χώρος υγιεινής αναπήρων, ενώ οι σκύλοι οδηγοί τυφλών είναι ευπρόσδεκτοι με τους χρήστες/στριες τους.

Τις Κυριακές θα πραγματοποιηθούν καθολικά προσβάσιμες παραστάσεις για όλες και όλους, με ταυτόχρονη Διερμηνεία στην Ελληνική Νοηματική Γλώσσα (ΕΝΓ), Ενδογλωσσικούς Υπέρτιτλους για Κ/κωφούς/ές και βαρήκοους/ες (CAP) καθώς και Ακουστική Περιγραφή για ανθρώπους με προβλήματα όρασης (AD).

Προσβασιμότητα περιεχομένου με την πιστοποίηση και την επιμέλεια της Κίνησης Ανάπηρων Καλλιτεχνών – Movement of Disabled Artists

Επικοινωνία Κ/κωφών και βαρηκόων με γραπτό μήνυμα στο τηλέφωνο: 697 2945470

Η παράσταση διαρκεί 90 λεπτά.

Κάθε Κυριακή στις 11:30 στο Σύγχρονο Θέατρο (Ευμολπιδών 45, Κεραμεικός)

Συνδημιουργοί σε αυτή την παραγωγή είναι η Κίνηση Ανάπηρων Καλλιτεχνών.

Σκηνοθεσία / Επιμέλεια / Μετάφραση / Διασκευή: Βασίλης Κουκαλάνι και Αντώνης Ρέλλας

Διανομή:  Γιώργος Κατσής, Βασίλης Κουκαλάνι, Μαρία Μοσχούρη, Τάνια Παλαιολόγου, Μιχάλης Τιτόπουλος, Θοδωρής Σκυφτούλης

Κίνηση: Εριφύλη Στεφανίδου

Τα 5 τραγούδια της παράστασης έγραψε ο Φοίβος Δεληβοριάς.

Σκηνικά – Κοστούμια: Αριστοτέλης Καρανάνος, Αλεξάνδρα Σιάφκου

Φωτισμοί: Γιώργος Αγιανίτης