Η Ομάδα των Πέντε Εποχών παρουσιάζει κάθε Κυριακή στις 12 το μεσημέρι, στο θέατρο 104, την παράσταση Ο Μικρός Πρίγκιπας, σε σκηνοθεσία της Σοφίας Παπαδοπούλου και μας καλεί να ζήσουμε ξανά την αγαπημένη ιστορία του Αντουάν ντε Σαιντ – Εξυπερύ και να συναντήσουμε αυτό «το κάτι» που όλοι κουβαλάμε μέσα μας.

Αν και παιδικό βιβλίο, ο Μικρός Πρίγκιπας μιλάει σε όλους τους ανθρώπους πέρα από ηλικιακά όρια. Αγάπη, φιλία, παιχνίδι, ευθύνη, γέλια, αντιφάσεις, ελπίδα, όνειρο, διαφορετικότητα, σχέσεις, αισιοδοξία, ήχοι και μουσική είναι μερικά μόνο, από τα «υλικά» που ξεδιπλώνουν και ξεδιπλώνονται στον γοητευτικό κόσμο του Μικρού Πρίγκιπα, χαρίζοντας στους μικρούς μας φίλους μια ανεκτίμητη γνώση ζωής και στους μεγάλους την ανάκτηση της χαμένης τους παιδικότητας!

Λίγα λόγια για την υπόθεση

Ο Μικρός Πρίγκιπας, ζει σε έναν μικροσκοπικό πλανήτη. Ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο θα ταράξει ξαφνικά τη μοναξιά του, θα τον μαγέψει και θα τον προβληματίσει! Είναι τόσο μοναδικό και «διαφορετικό»… Ο Μικρός Πρίγκιπας αρχίζει το ταξίδι του από πλανήτη σε πλανήτη! Συναντάει τον πιλότο, το λουλούδι, τον βασιλιά και την αλεπού.

Τα παιδιά μέσω του παιχνιδιού και του θεάτρου καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα Τι απέγινε τελικά ο Μικρός Πρίγκιπας; ανακαλύπτοντας παρέα, το βαθύτερο νόημα της ιστορίας.

Έχοντας προσεγγίσει άλλη μια φορά το κείμενο αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε κάποιον, όταν δεν μας μιλάει στη γλώσσα μας; Και όταν λέω «γλώσσα μας» δεν αναφέρομαι απλώς στην Ελληνική γλώσσα. Μιλάω για τη γλώσσα άλλης χώρας, για τη γλώσσα με ιδιωματισμούς, για τη γλώσσα που σταματάει πριν τα χείλη, την γλώσσα που επικοινωνείται με τα χέρια, που βγαίνει μόνο μέσα από τα μάτια ή τα έργα ή τους δεκάδες τρόπους που έχει ανακαλύψει ο άνθρωπος να μιλάει.

Και υπάρχει και η γλώσσα των ανθρώπων που διανύουν την παιδική ηλικία. Μια γλώσσα αρχικά σιωπηλή και γεμάτη από βλέμμα και επιθυμίες. Ύστερα μια γλώσσα σύντομη-τηλεγραφική αλλά γεμάτη από νόημα και σιγά σιγά αρχίζει να θυμίζει κάτι από τη «δική μας». Αλλά μοιάζει; Και αν ναι γιατί άραγε δεν φαίνεται να την καταλαβαίνουμε, ώστε να επικοινωνούμε καλύτερα με τα παιδιά; Μήπως γιατί είναι  τρομαχτικά κυριολεκτική; Γεμάτη από το εδώ και το τώρα της ζωής. Στερημένη πλήρως από δεύτερες σκέψεις. Στερημένη από νοήματα που οι ενήλικοι άνθρωποι αναπόφευκτα σχημάτισαν μέσα στο χρόνο. Στερημένη από ηθική και αξίες που ντύνουν το λόγο μας ανάλογα με το πλαίσιό μας.

Ο Μικρός Πρίγκιπας συνειδητοποίησε πως «Ο χρόνος που πέρασε με το τριαντάφυλλό του, είναι αυτό που το έκανε ξεχωριστό για αυτόν». Αυτό είναι ένα έργο που μας καλεί να δούμε, να ακούσουμε και να σκεφτούμε τον κόσμο πέρα από τα στενά όρια και τους περιορισμούς.

Αξίζει να την δείτε!

Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση μπορείτε να διαβάσετε πατώντας εδώ.