Φανταστείτε ότι είχατε μια απαίσια μέρα και τίποτα από ότι είχατε προγραμματίσει δεν εξελίχθηκε όπως το περιμένατε. Θέλετε απλά να γυρίσετε στο σπίτι και να μιλήσετε στον σύντροφό σας, να τα πείτε κάπου για να ξεθυμάνετε, ακόμη κι αν σας βγει και λίγη παραπάνω ένταση. Και τότε, ο άνθρωπός σας, το στήριγμά σας, αυτός που εμπιστεύεστε και σας κάνει να αισθάνεστε ασφαλείς σας λέει “Εεεεε καλά τώρα, μην κάνεις έτσι. Δεν έγινε και τίποτα!”. Πώς θα νιώθατε; Το ίδιο ακριβώς συναίσθημα έχει και το παιδί κάθε φορά που κλαίει και η δική μας αντίδραση στο κλάμα του είναι “Έλα, μη κλαις. Δεν έγινε και τίποτα.”. Αν μάλιστα ένα παιδί είναι αγόρι, σίγουρα θα ακούσει κάποια φορά στην ζωή του “Έλα τώρα! Οι άντρες δεν κλαίνε!!”.

Το έχω κάνει κι εγώ, όπως είμαι σίγουρη ότι το έχετε κάνει κι εσείς. Είναι πολύ πιθανό πως θα το ξανακάνουμε, ειδικά όταν η στιγμή που το παιδί μας κλαίει, μπορεί να μην είναι η κατάλληλη για εμάς. Τις περισσότερες φορές η καθημερινή κούραση, η δουλειά, το άγχος, η έλλειψη χρόνου και χίλιοι δύο διαφορετικοί λόγοι δεν μας επιτρέπουν να σταθούμε δίπλα στο παιδί που κλαίει, να το αγκαλιάσουμε, να το ακούσουμε και να αποδεχθούμε το συναίσθημά του.

Αρκετές φορές μπορεί να σκεφτούμε πως ο λόγος για τον οποίο κλαίει δεν είναι καν αρκετά σοβαρός. Το παιδί όμως δεν σκέφτεται όπως εμείς, δεν βιώνει τις καταστάσεις και τα διαφορετικά συναισθήματα με την ίδια ένταση, ούτε έχει την ικανότητα να τα διαχειριστεί όπως ένας ενήλικας.

Αν καταφέρναμε να μπούμε έστω για λίγο στην θέση τους, θα βλέπαμε την κατάσταση διαφορετικά. Θα νιώθαμε ματαίωση, απογοήτευση, μοναξιά, αδικία… Κάπως έτσι αισθάνεται κι ένα παιδί κάθε φορά που κλαίει κι εμείς του λέμε “Έλα, μη κλαις. Δεν έγινε και τίποτα!”.

Τι μπορούμε όμως να πούμε εναλλακτικά εκείνη την ώρα που το παιδί μας κλαίει και μας έχει τόσο πολύ ανάγκη;

• Δεν πειράζει που αισθάνεσαι λυπημένος.
• Αυτό πρέπει να είναι πάρα πολύ δύσκολο για σένα.
• Είμαι εδώ μαζί σου.
• Μπορείς να μου μιλήσεις για ότι έγινε.
• Καταλαβαίνω τι αισθάνεσαι.
• Αυτό ήταν πολύ τρομακτικό, θλιβερό κτλ
• Θα σε βοηθήσω να βρεις μια λύση.
• Σε ακούω.
• Καταλαβαίνω πως χρειάζεσαι χώρο. Θέλω όμως να είμαι εδώ για σένα. Θα κάτσω εδώ κοντά, ώστε να με φωνάξεις όταν θα είσαι έτοιμος.
• Δεν μου φαίνεται πως αυτό είναι δίκαιο…

Σίγουρα υπάρχουν κι άλλες φράσεις που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την στιγμή που ένα παιδί κλαίει. Φράσεις που κάνουν το παιδί να αισθάνεται ασφάλεια, αποδοχή του συναισθήματος, κατανόηση και απεριόριστη αγάπη. Φράσεις που θα θέλαμε κι εμείς να ακούσουμε από ένα αγαπημένο μας πρόσωπο όταν αισθανόμαστε πως θέλουμε να κλάψουμε.

Έγραψα αυτό το κείμενο με αφορμή μια φωτογραφία που κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες στα social media από το hapinessishereblog.com. Ήταν μια μέρα που το μεγάλο μου παιδί έκλαιγε κι εγώ μέσα μου σκεφτόμουν “Μα γιατί κλαίει τώρα; Δεν έγινε και τίποτα…”. Ευτυχώς δεν το είπα στον ίδιο. Θέλει προσπάθεια κι εκπαίδευση να μην ξεστομίσεις αυτό που εσύ έχεις ακούσει τόσες φορές σαν παιδί. Ακόμη προσπαθώ, ακόμη κάνω λάθη, κάθε μέρα μαθαίνω!

Με την ευκαιρία μπορείτε να διαβάσετε κι ένα παλιότερο κείμενο για τους μύθους και τις αλήθειες για τα αγορια.