18 χρόνια πέρασαν από την πρώτη φορά που είδα την γάτα μου, την Lolita. Ήμουν στην Αγγλία, φοιτήτρια. Δεν ξέρω πώς εγώ, που λατρεύω τα σκυλιά, βρέθηκα να ερωτεύομαι παράφορα αυτό το πλάσμα. Έγινε η συντροφιά μου, παρέα στα καλά και τα δύσκολα.
Ήρθαμε μαζί στην Ελλάδα, μαζί μεγαλώσαμε, η οικογένεια διευρύνθηκε και η Lolita μοίραζε πλέον την αγάπη της και στα δύο μου παιδιά, χωρίς ποτέ να τα γρατσουνίσει ή να τα δαγκώσει, όπως πολλοί λανθασμένα πιστεύουν για τις γάτες. Έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μας.
Πριν τρία χρόνια όμως αρρώστησε. Η διάγνωση ήταν νεφρική ανεπάρκεια. Βρεθήκαμε να της δίνουμε ένα χάπι (για ανθρώπους) δύο φορές τη μέρα, άλλαξε η διατροφή της, πηγαίναμε στον γιατρό για το check-up της και για πρώτη φορά η ζωή μας ακολούθησε την δική της. Ερχόταν μαζί ακόμη και στις διακοπές μας.
Φέτος το καλοκαίρι όμως, στις 20 Αυγούστου, η Lolita έφυγε από την ζωή. Μετά από 18 χρόνια οι δρόμοι μας χώρισαν…Ο αποχωρισμός με ένα ζώο είναι δύσκολος, είναι κανονικό πένθος. Όταν όμως έχεις παιδιά, καλείσαι να γίνεις εσύ ο δυνατός για να μπορέσουν τα παιδιά να αντιμετωπίσουν την απώλεια. Εγώ αφέθηκα σε όσα ένιωθα, έκλαψα, μίλησα στα παιδιά μου και τα προετοίμασα για το τέλος, επέλεξα να τους αφήσω να το ζήσουν, να δουν την μαμά τους να κλαίει για να κλάψουν κι αυτά δίχως ενοχές και φόβο, να χαιρετήσουν το ζωάκι μας, να το δουν νεκρό (εφόσον το ζήτησαν), να φτιάξουμε μαζί το τελευταίο της σπίτι.
Φυσικά η πρώτη αντίδραση των παιδιών, πριν καν φύγει η γάτα μας, ήταν να με ρωτήσουν πότε θα πάρουμε το επόμενο ζωάκι μας. Φαίνεται πως στο μυαλό τους η αντικατάσταση του ζώου που δεν υπάρχει πια, θα πάρει μακριά όσα αισθάνονται λόγω του πένθους. Σε αντίθεση με τα παιδιά, οι μεγάλοι δυσκολεύονται περισσότερο να κάνουν το επόμενο βήμα. Πολλοί με ρώτησαν με τρόμο αν θα ξαναπάρουμε άλλο ζώο, γιατί μου είπαν πως οι ίδιοι δεν τα κατάφεραν όταν βρέθηκαν στη θέση μας. Και πράγματι είναι δύσκολο…
Εδώ και μερικές μέρες μια χνουδωτή, κατάλευκη μπαλίτσα ζει στο σπίτι μας. Δεν ήρθε να αντικαταστήσει τη γατούλα μας που έφυγε. Ήρθε γιατί αν έχεις μάθει να ζεις και να μεγαλώνεις παρέα με ένα ζωάκι δεν μπορείς αλλιώς. Το σπίτι είναι άδειο. Σου λείπει αυτή η μοναδική σχέση. Μη το φοβηθείτε. Τα παιδιά έχουν πάντα τον τρόπο να διαχειρίζονται ακόμη και τα πιο δύσκολα, αρκεί να είμαστε δίπλα τους με ειλικρίνεια και κατανόηση. Για τα παιδιά η συμβίωση με ένα ζώο είναι ένα μεγάλο μάθημα αγάπης, ανιδιοτέλειας, συντροφικότητας, ευθύνης, φιλίας και τόσα άλλα που δεν θα απαριθμήσω. Θα σας τα δείξω όμως με εικόνες!
Μας λείπεις γλυκιά μου Λολίτα!
Kalli
20 Σεπτεμβρίου
Πόσο όμορφη και γλυκιά ανάρτηση. Αγαπώ πολύ τις γάτες και μια περίοδο είχαμε μαζί σκυλάκι και γατούλα, το σκυλάκι μας άφησε, η γατούλα ζει με τους γονείς μου, με πολλά προβλήματα πλέον η ίδια και ο καιρός της δυστυχώς πλησιάζει. Δεν ξέρω πως θα το αντιμετωπίσουμε κι εμείς όταν έρθει η ώρα. Σκέφτομαι πολλές φορές να έχουμε μια γατούλα, αλλά άλλες τόσες κάνω πίσω και πολλούς λόγους. Πρακτικούς και μη.
Υπέροχες αναμνήσεις και σίγουρα τα παιδάκια σου θα φτιάξουν καινούριες με την νέα χνουδωτή μπαλίτσα!
Δέσποινα
21 Σεπτεμβρίου
Περίμενα ότι θα έγραφες κάτι για τη γατούλα σας. Εύχομαι ο χρόνος να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα. Προσφερες πολύ αγάπη και ήσουν ο φροντιστής που κάθε ζώο αξίζει.
Magda Zindrou
22 Σεπτεμβρίου
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ Δέσποινα! Αυτό το ζωάκι μας άγγιξε τόσο πολύ, δεν θα μπορούσα να μην γράψω κάτι. Ακόμη την αγαπάμε και την σκεφτόμαστε πολύ…
Sofia bakali
4 Οκτωβρίου
Σας καταλαβαίνω απόλυτα,,,, είχα κ εγω έναν γατούλη κάτασπρο,,, τον IPSen το καλύτερο φιλαράκι μου.. Είμασταν μαζί 16 χρονια κ έτσι κ εκείνος έφυγε απο νεφρική ανεπάρκεια.. Όταν έμεινα έγκυος ερχόταν κ κουρνιάζει στην κοιλιά μου κ πάντα προστάτευε το μωρό κ όταν έκλαιγε το Bebe πάντα ερχόταν πανικόβλητος! Σε αντίθεση με το τι μου έλεγαν οι γύρω μου ήταν μοναδικός κ ακόμα για κάποιο λόγο προσεύχομαι κ ευγνωμονώ το θεό για την παρουσία του στη ζωή μου. Εδώ κ 3 χρονια ο γιος μου θέλει πολύ ενα γατάκι γιατι του λείπει,,, αλλά εγω δεν το τολμώ…
Μπράβο σε εσάς όμως κ να απολαμβάνετε όλοι μαζί τις στιγμές σας!!!
Magda Zindrou
4 Οκτωβρίου
Σας ευχαριστώ τόσο πολύ για αυτά τα λόγια! Μέσα από την καρδιά μου. Κι εύχομαι να αποκτήσετε ξανά ένα γατάκι, όταν θα είστε έτοιμη. Δεν θα είναι ποτέ αυτό που έφυγε, αλλά σίγουρα θα σας γεμίσει με υπέροχες μοναδικές στιγμές. Σας ευχαριστώ πολύ!