READING

“Δύσκολη που γίνεται σιγά σιγά η ζωή βρε μαμ...

“Δύσκολη που γίνεται σιγά σιγά η ζωή βρε μαμά!”

Η ώρα είναι 16:30. Έχουμε όλοι γυρίσει στο σπίτι από δουλειές και σχολεία. Ο Άρης ετοιμάζεται να διαβάσει γιατί το απόγευμα έχουμε κανονίσει παιχνίδι με έναν φιλαράκο του από την γειτονιά. Παίρνει την ασήκωτη αυτή τσάντα, που έπρεπε να κουβαλάμε όλη την χρονιά από το σπίτι στο σχολείο και από το σχολείο πίσω στο σπίτι και ξεφυσάει:”Ουφ, δύσκολη που γίνεται σιγά σιγά η ζωή βρε μαμά!

Εγώ: “Γιατί αγάπη μου το λες αυτό; Τι έπαθες;

Άρης:Δεν έπαθα κάτι. Να απλά, κάθε χρόνος που περνάει η ζωή των παιδιών γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Ξεκινήσαμε από το μικρό σχολείο, που όλα ήταν τόσο ωραία. Παίζαμε, τραγουδούσαμε, τρέχαμε στην αυλή, ζωγραφίζαμε, ξαναπαίζαμε, είχαμε την κυρία Δήμητρα που είναι η καλύτερη δασκάλα όλου του κόσμου. Μετά πήγαμε στο μεσαίο σχολείο. Κι εκεί άρχισαν οι κυρίες να μη μας αφήνουν να τρέχουμε, διάβασμα δεν είχαμε, αλλά κάναμε εργασίες, παίζαμε λιγότερο. Και τώρα στο δημοτικό, ξεκινήσαμε ωραία, μάθαμε γράμματα, παίζαμε πιο λίγο βέβαια, άρχισαν να έρχονται πιο πολλά βιβλία και κάναμε μαθηματικά και παίζαμε πιο λίγο και κάναμε λίγη ζωγραφική, κάναμε γυμναστική αλλά δεν μπορούσαμε να τρέχουμε όπως μας αρέσει. Και ξαφνικά έχουμε διάβασμα, λιγότερο βέβαια από την διπλανή τάξη που έχουν πάντα 3 φωτοτυπίες. Αλλά μαμά σκέψου, μετά θα πάω στο Λύκειο κι εκεί σίγουρα θα έχω μόνο διάβασμα και μετά θα πάω στο Γυμνάσιο κι εκεί θα κάνουμε πολλή γυμναστική που δε νομίζω να έχει καθόλου παιχνίδι και μετά θα πάω και στο Πανεπιστήμιο αν θέλω, αλλά κι εκεί μόνο διάβασμα θα έχω… Για αυτό σου λέω, δεν γίνεται κάθε χρόνο και πιο δύσκολη η ζωή;”


Δεν θα σχολιάσω πολλά… Θα κρατηθώ, θα πάρω βαθιές ανάσες και θα προσπαθήσω να μιλήσω με το παιδί μου και να του προσφέρω ένα καλοκαίρι γεμάτο παιχνίδι.

Αλλά αν αυτό που περιγράφει ο Άρης δεν είναι η αποτυχία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, τότε τι είναι;

Καλημέρα σας και καλό μήνα…


Γεια σας! Είμαι η Μάγδα και σας καλωσορίζω στο «Κάθε μέρα γονείς». Κατάγομαι από τα Γιάννενα και σπούδασα δημοσιογραφία κι επικοινωνία στο Λονδίνο. Για πολλά χρόνια εργάστηκα στον χώρο του Πολιτισμού, στις Δημόσιες Σχέσεις. Πλέον, έκανα το χόμπι μου επάγγελμα! Εκτός από το "Κάθε μέρα γονείς" έχω δημιουργήσει και το www.familyfriendlytravel.gr

RELATED POST

  1. Εγώ πάλι θα κρατήσω αυτό με το Γυμνάσιο και τη γυμναστική και εκείνο το άλλο για την καλύτερη δασκάλα του κόσμου και θα σου θυμίσω ότι θα υπάρξουν και άλλοι Δάσκαλοι που θα κάνουν τη διαφορά για τον Άρη όποιο κι αν είναι το εκπαιδευτικό σύστημα μέσα στο οποίο είναι υποχρεωμένοι να δουλεύουν.

    • Magda Zindrou

      3 Ιουνίου

      Εγώ πάλι θα πω ευχαριστώ γιατί όσο να' ναι έχεις τον τρόπο σου, παρά τα δύσκολα και τις σκέψεις που μας τρώνε, να βλέπεις και να κρατάς την θετική πλευρά των πραγμάτων!

  2. Μαγδα μου από μικρός βλέπω άρχισε να ανυσηχεί για τις δυσκολίες της ζωής! Ένα καλοκαίρι γεμάτο αναμνήσεις θα ήταν το ιδανικό!

    • Magda Zindrou

      3 Ιουνίου

      Αυτό το καλοκαίρι θα είναι πολύ ωραίο! Του το υποσχέθηκα!!!

  3. Μεγάλη ψυχούλα που από τώρα έχει τέτοιες σκέψεις κι ανησυχίες! Ευτυχώς που τελειώνουν τα σχολεία και θα ξενοιάσει έστω και για λίγο! Φιλιάααα

  4. M Koutsom

    1 Ιουνίου

    Τις ίδιες σκέψεις κάνω κι εγώ για το δικό μου νηπιάκι που θα πάει του χρόνου, 1η δημοτικού! πόσο συμφωνώ μαζί του… όσο περνάνε τα χρόνια, κι αλλάζουν τάξεις, μεγαλώνουν οι υποχρεώσεις και λιγοστεύει το παιχνίδι! Είναι άσχημο πολύ αυτό… τα παιδιά, χρειάζονται το παιχνίδι, για να μεγαλώσουν φυσιολογικά, μέσα από το παιχνίδι ωριμάζουν… τι να πω… όσο για το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας, no comments! Ευτυχώς που έχουμε (ακόμα) τις καλοκαιρινές διακοπές για ξεκούραση, μπάνια, και μπόλικο παιχνίδι! τα φιλιά μου

  5. Tessie

    1 Ιουνίου

    Αχ μωρέ το μικρό. Δεν έχει καθόλου άδικο. Κάθε χρόνο θα είναι και πιο φορτωμένο το πρόγραμμα του. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι τα απογεύματα να παίζουμε και να πράγματα διαφορετικά από διάβασμα.

  6. Γλυκούλης… Μια αγκαλιά για συμπαράσταση κι από μένα…

  7. YiannaM Panou

    1 Ιουνίου

    Αχ μωρέ… Ένα ονειρεμένο καλοκαίρι κούκλα μου χαρισε του… Έτσι είναι… Το εκπαιδευτικό σύστημα άχρηστο και όσο μεγαλώνουμε μεγαλωνουν και οι υποχρεώσεις.. Φιλιά πολλά

  8. Maria Paps

    1 Ιουνίου

    Ωχ θεε μου… αδικο έχει? Ακόμα και τοσο μικρος καταλαβαίνει πόσο χάλια θα ειναι η εκ-παιδευση του….

  9. Ελένη B

    1 Ιουνίου

    Όσο διάβαζα τον μικρό Άρη αυτό ακριβώς σκεφτόμουν: πόσο άδικο μπορεί αν είναι ένα εκπαιδευτικό σύστημα…

  10. Ο Άρης εντόπισε στην ηλικία των 7 το βασικότερο πρόβλημα του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Πιο εύστοχος δεν γινόταν να είναι.
    Υπάρχει ελπίδα…

  11. MommyJammi / Mary Jammi

    7 Φεβρουαρίου

    Από μικρό και από τρελό δεν λένε μαθαίνεις την αλήθεια; Ακριβώς αυτό που περιέγραψε θα συμφωνήσω και με την Χριστίνα, εντόπισε το βασικότερο πρόβλημα του εκπαιδευτικού συστήματος… Ένα παιδί μόλις 7 ετών…

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

By using this form you agree with the storage and handling of your data by this website.

INSTAGRAM
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
error: Content is protected !!