Έχει γίνει το δικό μας καταφύγιο! Καθώς μεγαλώνουν τα παιδιά και
μπορούμε να κάνουμε όλο και περισσότερες βόλτες και εκδρομές στα γύρω
χωριά και στις κοντινές παραλίες το απολαμβάνουμε όλο και περισσότερο.
Από
την άφιξή μας ακόμη, κοιτάμε με αγωνία αν είναι όλα όπως τα αφήσαμε, αν
βγήκαν καινούριοι καρποί στα δέντρα, ψάχνουμε τις χελώνες μας και
πέφτουμε με τα μούτρα σε ένα ατελείωτο, “βρώμικο” παιχνίδι!
Η ώρα του μπάνιου είναι πάντα μεγάλη απόλαυση! Το “ρυάκι” μας είναι
εκεί και μας καλεί να ετοιμάσουμε για μια ακόμη χρονιά το φράγμα, αλλά
και τα ζεστά νερά της δικής μας “Χαβάης”…
Οι καινούριες γνωριμίες και οι επαφές με αγαπημένους φίλους δεν σταματούν. Και φυσικά συλλέγουμε εμπειρίες με κάθε ευκαιρία! Σκάψαμε αυλάκι για να φτάνει το νερό στο δέντρο, μαζέψαμε ντομάτες, πιπεριές και μελιτζάνες από το μποστάνι, ταΐσαμε τις κατσίκες και μαζέψαμε τα αυγά από τις κότες, είδαμε το νερό να κυλάει και να φτάνει από την πηγή στα χωράφια…
Λίγο πριν αφήσουμε την μεγάλη πόλη για τις καλοκαιρινές μας διακοπές, πήραμε μια ανάσα, μια βαθιά ανάσα και απολαύσαμε το χωριουδάκι που μας γεμίζει ενέργεια και θετική διάθεση τους τελευταίους μήνες. Τα ξαναλέμε τον Αύγουστο.
Γειά σου Χωριό!
Ελπίδα
23 Ιουλίου
Σαν το χωριο δεν έχει… Κι εμεις ειμαστε απο τους τυχερους και το απολαμβανουμε!! φιλια
Magda Zindrou
24 Ιουλίου
Πολλά φιλιά Ελπίδα μου! Πάντα να περνάτε καλά!!!!!!!!!!
Kiki
23 Ιουλίου
Τώρα που διάβασα την ανάρτησή σου θέλω κι εγώωω το χωριό μουυυ…Αλλά πέφτει αρκετά μακριά, και δυστυχώς φέτος δεν θα πάω. Ίσως το φθινόπωρο, αν τα καταφέρω.. Αυτές είναι εμπειρίες που δεν πρέπει να τις χάνουν τα παιδάκια! .Εγώ ακόμη θυμάμαι που κόβαμε ντοματούλες και αγγουράκια από τον κήπο της γιαγιάς! Μπράβο σου που τους προσφέρεις αυτήν την επαφή με τη φύση, που σαν παιδιά της πόλης δυστυχώς δεν έχουν την ευκαιρία να εξερευνήσουν όπως θα έπρεπε.
Magda Zindrou
24 Ιουλίου
Κι εγώ κάθε καλοκαίρι ήμουν στο χωριό. Ντοματούλες, αγγουράκια, φασολάκια, πατάτες, μελιτζάνες, ότι έβγαζε το χώμα, πηγαίναμε με την γιαγιά στο χωράφι για να το μαζέψουμε. Και ζώα! Πολλά ζώα. Μέχρι που αρμέγαμε τις κατσίκες. Φοβερές εμπειρίες για ένα παιδί! Σε ευχαριστώ Κική και σου εύχομαι να βρεθείς στο χωριό σου το συντομότερο!
Tina Sarra
19 Μαΐου
Τι όμορφες και νοσταλγικές εικόνες βγαλμένες λες σαν από τα δικά μας παιδικά χρόνια 35 χρόνια πριν! (ουπς! κρύβε λόγια). Παρακολουθώντας τον κύκλο της ζωής στη φύση παίρνει νόημα και η δική μας η ζωή. Να το χαρείτε και φέτος εύχομαι!
Magda Zindrou
19 Μαΐου
Κάθε επίσκεψη εκεί είναι τεράστια ανάσα. Δυστυχώς φέτος δεν θα είναι εκεί αγαπημένοι φίλοι όπως τους είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια…