READING

1821 – 5 μικρές ιστορίες που η «μεγάλη» ιστο...

1821 – 5 μικρές ιστορίες που η «μεγάλη» ιστορία ξεχνά…

Από παιδιά “μαθαίνουμε” πολλά για το 1821, την Ελληνική Επανάσταση και τους πρωταγωνιστές της. Υπάρχει όμως πάντα και η πλευρά της Ιστορίας που δεν θα διδαχθούμε ποτέ στο σχολείο… Σήμερα, με αφορμή το βιβλίο 21 Ρωγμές στην επίσημη ιστορία για το 1821 του Σπύρου Αλεξίου, που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ, διαβάζουμε 5 μικρές ιστορίες που η επίσημη “μεγάλη” ιστορία φαίνεται να τις έχει ξεχάσει.

Εδώ μπορείτε να αγοράσετε το βιβλίο.


Γράφει ο Σπύρος Αλεξίου

200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης και το επίσημο κράτος  χαρακτηρίζει «εθνικό ποιητή» τον Δ. Σολωμό, την προτροπή του όμως δεν την ακολουθούν: «Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό». Ας πούμε λοιπόν 5 μικρές ιστορίες, 5 μικρές αποδείξεις για το πόσα λίγα μαθαίνουμε και πόσα πολλά μας κρύβουν.

Ο Κολοκοτρώνης πειρατής

Στις αρχές του 19ου αιώνα στα νερά του Βόρειου Αιγαίου έδρασε η «Μαύρη μοίρα». Έλληνες νησιώτες και κυνηγημένοι αρματολοί κατέφυγαν στις Σποράδες. Ύστερα από σύσκεψη στη Σκιάθο συγκροτήθηκε πειρατικός στόλος από 70 πλοία. Έβαψαν τα σκαριά και τα πανιά τους μαύρα ώστε να προκαλούν φόβο στον εχθρό.

Διοικητής του στολίσκου «Μοριάς» δεν ήταν άλλος από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. Δεν ήταν η πρώτη φορά που δρούσε ως πειρατής. Όταν βρισκόταν στο Ιόνιο, κυβερνούσε το πλοίο «Άγιος Γεώργιος» με το οποίο έκανε επιδρομές στην Αχαΐα. Αργότερα βρέθηκε στις Σποράδες υπό τις διαταγές των Σταθά και Νικοτσάρα. Σημαντικότερη στιγμή της δράσης του ήταν η αποτροπή της καταστροφής της Ύδρας από τουρκική μοίρα πολεμικών.

Κατά τη διάρκεια της πειρατικής ζωής ο Κολοκοτρώνης σταμάτησε το κάπνισμα. Κάποια στιγμή ξέμεινε από καπνό και έξυσε ό,τι είχε απομείνει στην πίπα του, ετοίμασε το τσιγάρο και προσπάθησε να το καπνίσει. Του προκάλεσε όμως αηδία. Πέταξε όχι μόνο το τσιγάρο αλλά και την πίπα και τα υπόλοιπα σύνεργα του καπνίσματος και γράφει στα Απομνημονεύματά του: «Όρσε, μωρέ, άνθρωπος που θέλει να λευθερώσει τον τόπο του και δεν μπορεί να λευτερωθεί ο ίδιος από ένα κακό συνήθιο».

Η Επανάσταση, φυσικά, ΔΕΝ ξεκίνησε κάποια 25η Μάρτη…

Θα μας πουν πάλι πως η «επίσημη» έναρξη της Επανάστασης έγινε την 25η  Μάρτη. Είναι ψέματα. Ο ιστορικός και πρωθυπουργός Σπ. Τρικούπης γράφει: «Ψευδής είναι η εν Ελλάδι επικρατούσα ιδέα ότι εν τη μονή της Αγίας Λαύρας ανυψώθη κατά πρώτον η σημαία της Ελληνικής Επαναστάσεως». Ιστορικοί όπως ο Παπαρρηγόπουλος και ο ακαδημαϊκός Δ. Κόκκινος, δεν αναφέρουν τίποτα για το περιστατικό αυτό. Και το κυριότερο; Στα Απομνημονεύματά του ο ίδιος ο Π.Π. Γερμανός δεν αναφέρει τίποτα σχετικό. Η κοινή λογική λέει πως αν είχε κηρύξει μια… Επανάσταση, μάλλον θα το θυμόταν!  

Η αλήθεια: Στις 14 Μάρτη 1821 ο Νίκος Σολιώτης μαζί με τον Αναγνώστη Κορδή έστησαν ενέδρα και χτύπησαν φοροεισπράκτορες των Τούρκων. Στις 20 Μαρτίου οι Πετμεζαίοι χτύπησαν τον διοικητή των Καλαβρύτων Αρναούτογλου. Και στις 21 Μάρτη ο Π. Καρατζάς επικεφαλής των Επαναστατών απελευθερώνει την Πάτρα. Τις ίδιες μέρες ο Κολοκοτρώνης, ο Πετρόμπεης και άλλοι καπετάνιοι μπαίνουν στην Καλαμάτα. Στις 24 Μάρτη στην Πάτρα θα φτάσει ο Π.Π. Γερμανός. Αυτή είναι η αρχή της Επανάστασης!

Στις 25 Μάρτη 1821 στην Αγία Λαύρα στα Καλάβρυτα ήταν μια ήσυχη ανοιξιάτικη μέρα, δεν έγινε απολύτως τίποτα!

Το Μεσολόγγι κι η …Βυρηττός!

Η πιο μεγάλη στιγμή της Επανάστασης ήταν το Μεσολόγγι. Αφού απέκρουσαν την πρώτη πολιορκία το 1822 κατανοώντας πως, λόγω της στρατηγικής της θέσης, η πόλη θα δεχόταν ξανά επίθεση, το καλοκαίρι του 1823 ανέθεσαν στον Χιώτη μηχανικό Μιχάλη Κοκκίνη την καλύτερη οχύρωσή της. Ο Κοκκίνης βάθυνε και πλάτυνε το χαντάκι, το ύψος του τείχους έφτασε στα δύο μέτρα, ενώ σήκωσε και 23 ντάπιες (πύργους) με ύψος μέχρι τα τριάμισι μέτρα. Αυτό ήταν το …«φρούριο του Μεσολογγίου». Οι αγωνιστές το αποκαλούσαν «γελαδομαντρί» αλλά το μετέτρεψαν σε άπαρτο κάστρο!

Το Μεσολόγγι δεν θα έπεφτε ποτέ! Προϋπόθεση να το ενίσχυε η Ελληνική κυβέρνηση με στρατό και τροφές. Τι έκανε; Στην κορύφωση της σύγκρουσης στο Μεσολόγγι το 1826,  έστειλε στράτευμα από 1.000 άντρες στη … Βηρυτό (!) ενίσχυση στον Μπεσίνι, εμίρη του Λιβάνου! Την ίδια εποχή 2.750 άντρες του τακτικού στρατού με τον Φαβιέρο και περίπου 400 άτακτοι με τον Γκούρα στάλθηκαν σε εκστρατεία στην Εύβοια. Και από τροφές; Με έρανο μαζεύτηκαν 70.000 γρόσια. Ελάχιστα για να μπορέσει ο ελληνικός στόλος να εφοδιάσει το Μεσολόγγι! Η κυβέρνηση δεν έδωσε ούτε μία λίρα από τα 2.800.000 χρυσές που πήρε ως δάνεια. Και οι Μεσολογγίτες έκαναν απελπισμένη Έξοδο!

Ψαρά: Πυρπολητές, δημοκράτες και αλληλέγγυοι με τους πρόσφυγες

Τα Ψαρά, ο μικρός βράχος στη μέση του Αιγαίου, προσέφεραν ανεκτίμητες υπηρεσίες στην επανάσταση. Χωρίς τον Κανάρη και τους άλλους «μπουρλοτιέρηδες» δεν υπήρχε ελπίδα. Τα Ψαρά είχαν δημοκρατική διοίκηση. Κάθε Μάρτιο γινόταν συνέλευση από την οποία εκλέγονταν 40 αντιπρόσωποι όλων των τάξεων. Αυτοί κλείνονταν σε ένα σπίτι και δεν έβγαιναν αν δεν εξέλεγαν τους τέσσερις δημογέροντες.

Αποτέλεσμα αυτής της νοοτροπίας ήταν και η στάση των Ψαριανών απέναντι στους πρόσφυγες. Στα Ψαρά κατέφευγαν Έλληνες πατριώτες κατατρεγμένοι από τους Τούρκους. Σε όλους αυτούς τους πρόσφυγες οι Ψαριανοί έδειξαν αλληλεγγύη. Όλες οι μικρές εξοχικές οικίες είχαν παραχωρηθεί από τη Βουλή των Ψαρών για τη στέγαση των προσφύγων. Υπολογίζεται πως από τις αρχές του 19ου αιώνα μέχρι την καταστροφή τους είχαν περιθάλψει πάνω από 100.000 πρόσφυγες. Το 1824, όταν έγινε η καταστροφή, υπήρχαν στο μικρό αυτό νησί περίπου 23.000 πρόσφυγες, ενώ οι Ψαριανοί υπολογίζονταν σε 7.000.

Μετά την καταστροφή των Ψαρών, πρόσφυγες έγιναν οι Ψαριανοί. Το Ελληνικό κράτος τους άφησε στην τύχη τους. Χιλιάδες στριμώχτηκαν στα χαλάσματα της Μονεμβασιάς. Σωτήρας τους ήταν ένας πατριώτης τους, ο περίφημος Ιωάννης Βαρβάκης. Ο πάμπλουτος Ψαριανός λίγο πριν πεθάνει ήρθε στην Ελλάδα και διέθεσε το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του για τη σωτηρία των πατριωτών του. Φωτεινή εξαίρεση… 

Η καταστροφή του Ανάλατου: 8 κάσες σάπιο μπαρούτι και λίγα τσαπιά

Η μάχη του Αναλάτου (24 Απριλίου 1827), ήταν η μεγαλύτερη ήττα των Ελλήνων. Οι Έλληνες κρατούσαν το φρούριο της Ακρόπολης και τους πολιορκούσε ο Κιουταχής. Ο Καραϊσκάκης, συνειδητοποιώντας πως η σύγκρουση με τους Τούρκους σε ανοιχτό έδαφος θα οδηγούσε σε καταστροφή, έφυγε από την Αττική. Απελευθέρωσε τη Ρούμελη, με αποκορύφωμα τη μάχη της Αράχοβας. Όταν επέστρεψε, είχε πολλαπλάσια δύναμη. Ο Κιουταχής ουσιαστικά μετατράπηκε από πολιορκητής σε πολιορκημένο. Η μόνη λύση για εκείνον θα ήταν να αποχωρήσει στη Θεσσαλία, αφήνοντας έτσι ελεύθερη τη Στερεά Ελλάδα, χωρίς να δοθεί μάχη σε ανοιχτό χώρο.

Το συνετό σχέδιο του Καραϊσκάκη το άλλαξαν οι Άγγλοι μισθοφόροι Κόχραν και Τσωρτς που η ελληνική κυβέρνηση διόρισε, παραδόξως, αρχιναύαρχο και αρχιστράτηγο αντίστοιχα. Ο Έλληνας στρατηγός προσπάθησε να εξασφαλίσει τα στοιχειώδη, συνετή εφαρμογή και επαρκή εφοδιασμό σε πολεμοφόδια και οχυρωματικά εργαλεία. Οι δύο Άγγλοι μισθοφόροι έστειλαν για 11.000 στρατιώτες και 3 μέρες μάχη, 8 μόνο κάσες φουσέκια και 70 τσαπιά! Έξαλλος ο Καραϊσκάκης διέταξε να τα πετάξουν στη θάλασσα. ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν τον άκουσαν.

Λίγο πριν την επίθεση, σε μια συμπλοκή, τραυματίστηκε θανάσιμα ο Καραϊσκάκης κάτω από περίεργες συνθήκες. Πολλοί σημαντικοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι δολοφονήθηκε. Η ουσία είναι πως χωρίς τον μεγάλο Έλληνα στρατηγό οι Άγγλοι μισθοφόροι εφάρμοσαν ένα αυτοκτονικό σχέδιο, επίθεση χωρίς καμιά προφύλαξη και χωρίς οχυρωματικά εργαλεία. Το χειρότερο: οι 8 κάσες που είχαν στείλει οι Άγγλοι είχαν ελαττωματικό μπαρούτι! Μακάρι να είχαν ακούσει τον Καραϊσκάκη και να τις είχαν πετάξει στη θάλασσα! Το αποτέλεσμα ήταν οι Έλληνες να σφαγιαστούν. Το εντυπωσιακό επίτευγμα του Καραϊσκάκη χάθηκε, μαζί με την ευκαιρία να απελευθερωθούν οι Έλληνες με τις δικές τους δυνάμεις! Πόσο τυχαία άραγε να ήταν όλα αυτά;  


Σπύρος Αλεξίου – Βιογραφικό

Ο Σπύρος Αλεξίου γεννήθηκε και κατοικεί στην Αθήνα.

Είναι απόφοιτος της Πρότυπου Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης και της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου φοιτητών, μέλος του Πρυτανικού Συμβουλίου και συνεργάτης του περιοδικού «Αντιθέσεις».

Εργάζεται ως φιλόλογος στην ιδιωτική εκπαίδευση και ως επιμελητής εκπαιδευτικών βοηθημάτων, ιστορικών δοκιμίων και βιογραφιών.

Είναι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής και αρθρογράφος της ιστοσελίδας kommon.gr 

Η ανάρτηση ενδέχεται να περιέχει affiliate links. Δεν σας επιβαρύνουν εξτρά, σε περίπτωση που κάνετε κάποια αγορά μέσω αυτών. Τα έσοδα από τις αγορές σας βοηθούν στη συντήρηση του blog. Σας ευχαριστούμε για την υποστήριξη!


Μη χάσεις το παιδί που κρύβεις μέσα σου. Φρόντισε να κάνεις την κάθε μέρα μοναδική, όπως εσύ την θέλεις. Κι αν θέλεις λίγη βοήθεια, εμείς είμαστε εδώ!

RELATED POST

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

By using this form you agree with the storage and handling of your data by this website.

INSTAGRAM
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
error: Content is protected !!