Είμαι μαμά, τι να κάνουμε;

Ποιος θα μου το’ λεγε ότι από την ώρα που θα γινόμουν μαμά θα αποκτούσα ικανότητες, χαρακτηριστικά και συνήθειες που δύσκολα εκτιμά κανείς αν δεν έχει παιδιά!Μικρά και μεγάλα χαρίσματα, ο γονιός είναι μια κατηγορία από μόνος του. Γιατί μόνο έτσι θα μπορέσει να σταθεί απέναντι σε καταστάσεις που πολλές φορές είναι δύσκολες, αμήχανες, αγχωτικές και σίγουρα κουραστικές!
 

Σε ότι αφορά το σπίτι έχω πλέον μάθει πως τα παιδιά μου, ο άντρας μου και η ψυχική μου υγεία είμαστε πιο σημαντικοί! Δεν με νοιάζει πλέον αν δεν είναι όλα στην εντέλεια. Μπορεί ποτέ να μην είχα ένα σπίτι βγαλμένο από τις σελίδες κάποιου περιοδικού, αλλά ποτέ δεν θα είχα καλεσμένους αν δεν είχα πρώτα σκουπίσει, ξεσκονίσει, βγάλει το καλό σερβίτσιο και στρώσει το λευκό, κολλαριστό μας τραπεζομάντηλο.

Πλέον το τραπεζομάντηλο έχει 2-3 λεκέδες από τον χυμό που έχυσαν τα παιδιά στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Δεν είναι άψογα σιδερωμένο, γιατί απλά σιδερώθηκε διπλωμένο και μπορεί και κάτι να μου ξέφυγε. Το καλό σερβίτσιο, χμμμμ, είναι “κουτσό” γιατί ένα πιάτο έσπασε καθώς ο μικρός πήγε να το βάλει στον νεροχύτη όταν τελείωσε το φαγητό του στο περσινό πρωτοχρονιάτικο τραπέζι. Και αν και στεναχωρήθηκα γιατί μου άρεσε πολύ αυτό το σερβίτσιο, η κίνηση του μικρού να μαζέψει το πιάτο του αφού τελείωσε το φαγητό του είναι πολύ πιο σημαντική. Και όλα αυτά δεν με πειράζουν πλέον!

Και κατά πάσα πιθανότητα θα βρείτε και λίγη σκόνη παραπάνω, γιατί προτίμησα να βγω μια βόλτα με τους αγαπημένους μου παρά να χάσω ένα ολόκληρο πρωινό ξεσκονίζοντας και σκουπίζοντας. Σίγουρα θα βρείτε ψίχουλα στο πάτωμα και μερικά πάνω στο τραπέζι του σαλονιού. Ίσως βρείτε και μερικούς λεκέδες (γάλα, σάλτσα, μαρμελάδα, σοκολάτα κ.α.), κάπου ανάμεσα στα lego και τα playmobil που βρίσκονται σταθερά στο πάτωμα και στο τραπέζι. ΠΡΟΣΟΧΗ! Καλό είναι να κυκλοφορείτε με παντόφλες μέσα στο σπίτι μου. Δεν ξέρω αν έχετε ποτέ πατήσει lego με γυμνό πόδι. Αν η απάντηση είναι ναι, τότε καταλαβαίνετε το γιατί. Και όλα αυτά δεν με πειράζουν πλέον!

Να μην ξεχάσω την κουζίνα. Ποτέ δεν κάναμε πολύ καλή παρέα, αλλά το βράδυ είχαμε σταθερά ραντεβού. Όχι πια! Είναι κάποια βράδια που απλά δεν μιλιόμαστε!!! Κάνω τα στραβά μάτια, σφυρίζω κλέφτικα, βάζω ένα ποτηράκι κρασί και τα αφήνω όλα όπως είναι. Και αυτό δεν με πειράζει!

Ααα και το σίδερο! Ναι βέβαια, το σίδερο. Όλα τα πλυμένα κάποτε (όλα σας λέω!) έμπαιναν στο καλάθι με τα ασιδέρωτα. Όχι πλέον! Έχω μειώσει σημαντικά τον όγκο των ρούχων που σιδερώνω, πλένοντας σε ένα πρόγραμμα με λιγότερες στροφές, τινάζοντας και απλώνοντας τα ρούχα καλά στην απλώστρα και ενίοτε κάνοντας τα στραβά μάτια σε μερικές ζάρες που αφού φορεθεί το ρούχο, μετά από λίγη ώρα, δεν θα φαίνονται. Και κέρδισα χρόνο και ηρεμία!

Σε σχέση με μένα; Χμμμμ… Ποτέ δεν ήμουν η γυναίκα κοκέτα, αλλά δεν έβγαινα έξω από το σπίτι και όπως να΄ναι. Και είχα όλη κι όλη 1 φόρμα, άντε 2, που την φορούσα μέσα στο σπίτι ως πρόχειρο ρούχο.  Πλέον οι φόρμες έχουν πιάσει ένα μεγάλο συρτάρι και άνετα βγαίνω στο δρόμο με τις φόρμες του σπιτιού όταν πρέπει να τρέξω μέχρι το super market γιατί τελείωσε το γάλα, ή για να ψάξω για φαρμακείο όταν το παιδί είναι άρρωστο. Και δεν πειράζει! Και θα αντέξω και το facepainting! Γιατί με ζωγράφισε ο Άρης μου, ο υπεύθυνος του facepainting στο σπίτι μας και του δίνω τόση χαρά με αυτόν τον τρόπο!

 

Αυτό που ακόμη θέλει δουλειά, παρά τα εμφανέστατα σημάδια βελτίωσης, είναι οι μικροί μου ψυχαναγκασμοί. Για παράδειγμα, έχω ξεπεράσει το ότι δεν θα έχουμε ποτέ ένα χρώμα πλαστελίνης σε κάθε κουτάκι, αλλά θα έχουμε πολλά μαζί, κάτι σαν ένα μίνι ουράνιο τόξο σε κάθε κουτάκι. Πλέον τους βλέπω να τα ανακατεύουν και δεν φρικάρω! Έχω δεχθεί ότι για κάποιο λόγο τα περισσότερα Playmobil λανσάρουν την μόδα ξυρισμένο κεφάλι (τους βγάζουν συνέχεια τα μαλλιά, μη με ρωτάτε γιατί) ή ότι τα Lego δεν θα μείνουν στο κουτί τους, αλλά θα γίνουν ένα, θα μπουν στο μεγάλο κουτί και τα παιδιά θα δημιουργήσουν κάτι καινούριο. Άλλωστε αυτά ξέρουν ποιο κομμάτι ανήκει σε ποιο παιχνίδι, ακόμη κι αν αυτό το κομμάτι έχει το μέγεθος μιας πινέζας!

Ως μάνα όμως έχω πλέον ικανότητες που δεν θα είχα εκτιμήσει με τίποτα προ παιδιών. Αν για παράδειγμα πονάει η κοιλίτσα τους, μπορώ 8 στις 10 φορές να προβλέψω πότε θα κάνουν εμετό και φυσικά να τον πιάσω με τα χέρια μου στον αέρα για να γλιτώσω το τελευταίο σετ από τα υπέροχα, μαλακά σεντόνια που είχα αγοράσει ως ελεύθερη και ωραία! Μπορώ να προβλέψω τον επόμενο καυγά, να τους φέρω νερό πριν με σηκώσουν για 10η φορά από το τραπέζι όταν προσπαθώ να φάω σαν κανονικός άνθρωπος. Μπορώ ακόμη και να προβλέψω πότε θα πάνε τουαλέτα και θα χρειαστούν την βοήθεια της μαμάς. Έχω γίνει πιο ευρηματική! Με μια ματιά, από το βλέμμα, τον τόνο της φωνής, την διάθεση και την ένταση με την οποία ζητάνε να δουν DVD γιατί βαρέθηκαν, ξέρω αν θα αρρωστήσουν, ενίοτε και πόσο θα κρατήσει.

Επίσης έχω καλλιεργήσει την ακοή μου! Αν και φοράω τις ωτοασπίδες μου για να κοιμηθώ μπορώ πλέον να ακούω ακόμη και τον θόρυβο από το πάπλωμα κάθε φορά που στριφογυρνάνε στον ύπνο τους. Έχω όμως καλλιεργήσει και την επιλεκτική ακοή! Γιατί ενώ φοράω τις ωτοασπίδες μου δεν ακούω τον μπαμπά μας που ροχαλίζει δίπλα μου ακριβώς! Με την επιλεκτική ακοή κατάφερα επίσης να σταματήσω να ανακατεύομαι στις υποθέσεις τους, να κάνω ένα βήμα πίσω και να τους αφήνω να βρίσκουν την λύση μόνοι τους. Και αυτό το σχέδιο λειτουργεί για όλους άψογα! Κι άλλα, πολλά, που δεν τα θυμάμαι τώρα ή ακόμη δεν τα έχω ανακαλύψει, αλλά εμφανίζονται σε ανύποπτο χρόνο.

Πού θέλω να καταλήξω με αυτό το κείμενο; Δεν ξέρω…

Θα άλλαζα κάτι; Θα ήθελα πίσω τα κολλαριστά μου ρούχα και τραπεζομάντηλα, όλα τα σεντόνια που έμεινε πάνω τους κάποιος λεκές, όλες εκείνες τις χαλαρές νύχτες και τα ξεκούραστα μεσημέρια;

Μπα…

Ποτέ δεν περνούσα καλύτερα!


Γεια σας! Είμαι η Μάγδα και σας καλωσορίζω στο «Κάθε μέρα γονείς». Κατάγομαι από τα Γιάννενα και σπούδασα δημοσιογραφία κι επικοινωνία στο Λονδίνο. Για πολλά χρόνια εργάστηκα στον χώρο του Πολιτισμού, στις Δημόσιες Σχέσεις. Πλέον, έκανα το χόμπι μου επάγγελμα! Εκτός από το "Κάθε μέρα γονείς" έχω δημιουργήσει και το www.familyfriendlytravel.gr

RELATED POST

  1. marthablogging

    19 Φεβρουαρίου

    Εγώ θα σταθώ περισσότερο στο ότι δεν σε πειράζει πιά!
    Έχεις βρει την χρυσή τομή και αυτό είναι πολύ σπουδαίο!
    "Οι γονείς είναι μια ξεχωριστή κατηγορία από μόνοι τους!" χα! Πολύ σωστό!

    • Magda Zindrou

      19 Φεβρουαρίου

      Ναι μωρέ Μάρθα! Δεν με νοιάζει. Μπούχτισα πια να τα κοιτάζω και να αισθάνομαι ανεπαρκής. Μόνο ανεπαρκής δεν είμαι! Τόσα και τόσα κάνω. Δεν θα σκάσω για αυτά τα ασήμαντα. Μα δεν είμαστε μια κατηγορία από μόνοι μας; Τεράστια, ειδική κατηγορία!

  2. Πόσο μα πόσο μου άρεσε η ανάρτησή σου!!! Περιγράφεις ακριβώς όσα ζω… (εντάξει εγώ δεν έχω ψυχαναγκασμό με τις πλαστελίνες, χαχαχα!). Συμφωνώ σε όλα μαζί σου! Και εγώ που νόμιζα πως είμαι η μόνη που τους φοράει ασιδέρωτα ρούχα!!! Αυτό το άλλο, με τις αρρώστιες και τους εμετούς… πως μας συμβαίνει να το μυριζόμαστε από χιλιόμετρα μακριά! Εγώ δε, συναγωνίζομαι με επιτυχία το θερμόμετρο! Με το που τους φιλήσω ξέρω και πόσο πυρετό έχουν, και δεν πέφτω δέκατο έξω!!!Εμπνευσμένη ανάρτηση από μία εμπνευσμένη και γλυκιά μανούλα!!! Μπράβο Μάγδα μου! Σε φιλώ!

    • Magda Zindrou

      19 Φεβρουαρίου

      Είμαστε τρομακτικές έτσι; Πόσες φορές απλά τους κοιτάω και λέω "Αυτός έχει τουλάχιστον 38 πυρετό τώρα!" Και βάζω θερμόμετρο και λέει το λιγότερο 37,8! Όσο για τα ασιδέρωτα μην αγχώνεσαι, ξέρω πως είμαστε πολλές, αλλά δεν το ομολογούμε! Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Κλέλια. Φιλάκια!

  3. Despoina Apazoglou

    19 Φεβρουαρίου

    Όποιος δεν έχει πατήσει lego η εργαλείο νίντζα από playmobil δεν ξέρει τι θα πεί νυχτερινός πόνος!!!Και τρόμος μαζί!!!Είσαι απολαυστική!!!

    • Magda Zindrou

      19 Φεβρουαρίου

      Ιδέα δεν έχει! Νυχτερινός πόνος και τρόμος!!!! Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!

  4. YiannaM Panou

    19 Φεβρουαρίου

    Με συγκίνησες αλήθεια… Πόσες αλήθειες μαζεμένες.. Εγώ να δεις πόσες εμμονές μου ξεπέρασα… (και την ουράνιο τόξο πλαστελίνη!). Και δεν θα τα άλλαζα όλα αυτά για τίποτα στον κόσμο…

    • Magda Zindrou

      19 Φεβρουαρίου

      Χαχαχαχα! Φοβερό δεν είναι Γιάννα αυτό με την πλαστελίνη; Με έπιανε πανικός!!! Σε φιλώ!

  5. My Little Cosy World

    19 Φεβρουαρίου

    Και πολύ καλά κάνεις Μάγδα μου! Νομίζω ότι οι περισσότερες μαμάδες έχουμε πλέον μάθει να παραβλέπουμε αρκετά πράγματα που μας ενοχλούσαν προ παιδιών. Εξάλλου η ουσία της ζωής δεν είναι στο τέλειο σπίτι, στα καλοσιδερωμένα ρούχα, στον τέλειο νεροχύτη, κτλ αλλά σε όλα αυτές τις μικρές, καθημερινές στιγμές που απολαμβάνουμε με τα παιδιά μας και την οικογένειά μας. Σε φιλώ…

    • Magda Zindrou

      19 Φεβρουαρίου

      Ελπίζω να είναι έτσι, γιατί απλά θα δυσκολεύουμε την ζωή μας αν δεν δεχτούμε πως κάποια πράγματα απλά θα γίνονται αλλιώς ή δεν θα γίνονται καθόλου. Πολλά φιλιά!!!

  6. violetta

    19 Φεβρουαρίου

    Αυτό με την πλαστελινες το θυμάμαι τοοοσο έντονα…να παιζει ο Αρουλης (να ταν 1.5) με τις πλαστελινες του και να τον σσυμβουλεύεις να μην τις ανακατεύει….φφυσικάδεν σε αάκουγε και καθοσουν μετά μμόνη σου και με το τέλειο ννύχι(ξεχασες να αναφέρεις το τέλειο μανικιουρ σου) τις ξεχωριζες και τις εβαζες στα κουτάκια τους οόμορφα κι ωωραία. Χαχαχαχαχαχαχα. Μας δειδαξες πολλά ππρωτομανα. 😉

    • Magda Zindrou

      19 Φεβρουαρίου

      Σιγά μη με άκουγε! Ιδέα δεν είχα… Πλέον τις μαζεύουν μόνοι τους, τις αφήνουν έξω, ξεραίνονται και είμαι το τέρας ψυχραιμίας! Δύσκολο να είσαι ο πρώτος έτσι;

  7. MissFree Mommy

    19 Φεβρουαρίου

    Πόσο ωραία ανάρτηση και πόσο αληθινά αυτά που περιγράφεις!!!

  8. 'Ελεν B

    19 Φεβρουαρίου

    Καλή μου Μάγδα, εγώ κι η κουζίνα είμαστε μόνιμα τσακωμένες κυρίως όταν μπλέκομαι με γλυκά… με το σίδερο δεν έχω καμιά επαφή… σερβίτσιο ολόκληρο στο σπιτι μας δεν έχει υπάρξει ποτέ….
    αυτό με τη πλαστελίνη με εκνευρίζει πολύ… αλλά τι να κάνω;;; αποδέχομαι το ουράνιο τόξο!!!
    Τα φιλιά μου!!!!!!

    • Magda Zindrou

      20 Φεβρουαρίου

      Μ' αυτά και μ' αυτά όμως η ζωή μας έχει γίνει υπέροχα πολύχρωμη, έτσι δεν είναι; Πολλά φιλιά Ελένη μου!

  9. To Paixnidaki

    20 Φεβρουαρίου

    Μ αρέσεις και μ αρέσεις πολύ!!! Ετοιμάζω και εγώ μια παρόμοια ανάρτηση. Σημασία έχει να μεγαλώνουμε ολοι στο σπίτι μας με ηρεμία και χαρά. Όλα τα υπόλοιπα απλά δεν χωράνε. Ας μην έχουμε το τέλειο σπίτι ας περνάμε απλά τέλεια μέσα σ αυτό!

  10. des tzav

    20 Φεβρουαρίου

    Μάγδα μου ετσι οπως τα γραφεις δυσκολεύομαι να πιστεψω οτι αισθανοσουν ανεπαρκης. Και χαιρομαι γιατι εχω ελπιδες να αποβαλλω κι εγω τις ενοχες που αισθάνομαι καπου κάπου!

    • Magda Zindrou

      20 Φεβρουαρίου

      Όλες αισθανόμαστε ενοχές τελικά! Λίγες είναι αυτές που δεν μπαίνουν σε αυτό το τριπάκι και αυτό γιατί προφανώς υπάρχει βοήθεια που τους δίνει αυτή την πολυτέλεια.Αν τα κατάφερα, περίπου, εγώ τότε μπορείς κι εσύ Δέσποινα!

  11. Μαρία Έλενα

    20 Φεβρουαρίου

    Όμορφη ανάρτηση
    Φιλάκια …

  12. Maria Naka

    24 Φεβρουαρίου

    Έτσι ακριβώς νιώθω κι εγώ. Προτιμώ να αφήσω τις δουλειές του σπιτιού και να παίξω με τα παιδιά μου, να βγούμε καμιά βόλτα. Προτιμώ να κάνω γλυκάκια μαζί με τα παιδιά μου κι ας ξέρω ότι θα κάνω τον διπλάσιο χρόνο και μετά μια κουζίνα άνω κάτω. Σκέφτομαι όμως ότι σε λίγα χρόνια τα παιδιά θα είναι πια μεγάλα και δε θα θέλουν βόλτες μαζί μου ή να κάνουμε γλυκό. Και τότε εγώ θα έχω άπλετο χρόνο να κάνω τις δουλειές του σπιτιού. Όχι ότι ανυπομονώ!

  13. maria oopsblogara

    27 Φεβρουαρίου

    Ψάχνοντας κάτι άλλο στο blog σου έπεσα πάνω σε αυτό. Μα πώς μου είχε ξεφύγει; Και γέλασα λοιπόν. Γιατί σε έβλεπα μπροστά μου να τριγυρνάς στο σπίτι σου με τις παντόφλες, σε έβλεπα να βάζεις ένα ποτήρι κρασί, σε έβλεπα να κοιτάζεις τα αγόρια σου που παίζουν στο πάτωμα. Και για λίγο, ένιωσα σαν να έπινα καφέ στο σπίτι σου και να τα έβλεπα όλα αυτά. Σ' αγαπώ!

  14. MommyJammi / Mary Jammi

    11 Δεκεμβρίου

    Υπέροχη ανάρτηση και πολλές φορές το υπενθυμίζω στον εαυτό μου

    • Magda Zindrou

      11 Δεκεμβρίου

      Την είδα σήμερα τυχαία και ακούστηκε ένα καμπανάκι στο κεφάλι μου! Ήμουν έτοιμη να αρχίσω την μουρμούρα για τα Lego. Και απλά σταμάτησα…

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

By using this form you agree with the storage and handling of your data by this website.

INSTAGRAM
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
error: Content is protected !!