Άλκης: Μαμάααααααα, έλα, έκαααναααα κακάαααα…. υγράαααα κακάαααα
Μαμά: Ωχ, έκανες διάρροια παιδί μου;
Άλκης: Ναι μαμά, έλα γιατί έκανα υγράρροια…
(Χαχαχαχαχαχα!!!!! Τρελαίνομαι!)
Άλκης: Κάντε άκρη!!!! Τρέχω σαν τον ύφουνααααα!!!!!!!!
Άρης: Δεν μου αρέσει μαμά αυτό το φάρμακο. Είναι πικρό και θέλω να πιω δέκα ποτήρια νερό μετά για να φύγει η απαίσια γεύση.
Μαμά: Το ξέρω αγόρι μου, αυτά τα φάρμακα είναι απαίσια, αλλά αυτή την φορά αρρωστήσαμε και δεν μπορεί να περάσει έτσι από μόνο του. Δυστυχώς πρέπει να πάρουμε φάρμακα για να μας βοηθήσουν να το ξεπεράσουμε. Είμαστε όμως μεγάλοι τώρα και μπορούμε να συζητάμε για αυτά που σκεφτόμαστε, που δεν μας αρέσουν και θα βρούμε ένα τρόπο να τα αντιμετωπίσουμε, σωστά;
Άρχισε να κλαίει με μεγαλύτερο παράπονο…
Άρης: Είναι δύσκολο να είσαι μεγάλος και να πρέπει να τα κάνεις όλα σωστά. Να πίνεις τα φάρμακά σου, επειδή καταλαβαίνεις ότι έτσι θα γίνεις καλά, να μην χτυπάς τα άλλα παιδιά όταν θυμώνεις, επειδή δεν είναι σωστό, να κάνουμε υπομονή όταν φεύγεις για δουλειά ενώ μας λείπεις… Δύσκολο να μεγαλώνεις…
Ο Άλκης μπαίνει ξαφνικά στην τουαλέτα και πιάνει την θεία του στα πράσα.. Είναι και οι δύσκολες μέρες του μήνα…
Άλκης: Θεία τι έχεις εκεί;
Θεία: Σερβιέτα αγάπη μου, βάζω μια σερβιέτα γιατί έχω περίοδο.
Άλκης: Είσαι περίεργη;
Θεία: Όχι έχω περίοδο. Όλες οι γυναίκες κάποιες μέρες του μήνα έχουν περίοδο και…
Άλκης: Μα εσύ δεν είσαι γυναίκα!
Θεία: Και τι είμαι Άλκη μου;
Άλκης: Είσαι θεία!!!
Άρης: Μαμά θα πούμε καληνύχτα με αυτό το τραγούδι που τραγουδάς τις τελευταίες μέρες και είναι πολύ ωραίο;
Μαμά: Ποιο τραγούδι Άρη μου;
Άρης: Αυτό που λέει να’ ταν Μάης και Σαββάτο…
Το ακούμε και χτυπάνε παλαμάκια με τον αδερφό του. Εντάξει, τα παιδιά μου έχουν γούστο!
Άλκης: Πότε θα γίνεις ξανά αδερφός μου Άρη; Πότε θα γίνεις ξανά παιδί;
Άρης: Μα είμαι και τώρα αδερφός σου Άλκη. Κοίτα με! Παιδί είμαι κι εγώ!
Άλκης: Όχι δεν είσαι! Όταν είσαι άρρωστος δεν είσαι παιδί… Δεν παίζεις πολύ μαζί μου…
Η ώρα έχει πάει 22:00 και ο Άλκης έχει θυμώσει μαζί μου γιατί του ζήτησα να ξαπλώσει…
Άλκης: Μαμά θα σε μαλώσω! Ακούς;
Άρης: Όχι Άλκη, δεν θέλω να μαλώσεις την μαμά μας
Άλκης: Θα την μαλώσω ότι και να γίνει…
Άρης: Όχι, εγώ την αγαπώ την μαμά! Χωρίς την μαμά μου θα ήμουν ακόμη σποράκι στην κοιλιά της…
Μετά από αρκετούς μήνες καταφέραμε να αλλάξουμε κάποια παιχνίδια που μας είχαν κάνει δώρο στα γενέθλια του Άρη. Μπήκαμε στο σπίτι και τα παιδιά ενθουσιασμένα άρχισαν να ανοίγουν τα καινούρια παιχνίδια…
Άρης: Είναι φοβερά!
Άλκης: Είναι τόσο τέλεια!
Άρης: Ξέρεις μαμά γιατί είναι τόσο φοβερά; Γιατί τα παιδιά ζουν για το παιχνίδι!!!
Για όποιον έχει ακόμη αμφιβολίες…
Άρης:Μαμά όταν θυμώνω, ότι κι αν σου λέω είναι ψέματα! Θα το θυμάσαι αυτό;
Δεν είναι η πρώτη φορά που μου το λέει αυτό, αλλά είμαι τόσο περήφανη που έχει καταφέρει να εκφράζει τα συναισθήματά του με αυτόν τον τρόπο που δεν μπορούσα να μην το ξαναγράψω!
Και η φιλοσοφική ερώτηση του μήνα:
Άρης: Μαμά πότε είναι η τελευταία φορά που είσαι παιδί;
Έλα μου ντε…!
Παρασκευή απόγευμα (Χρόνη)
1 Ιουλίου
Τα γλυκούλια… Να τα χαίρεσαι!!!
Magda Zindrou
1 Ιουλίου
Σε ευχαριστώ πολύ Παρασκευή!
Μαρία Έλενα
1 Ιουλίου
Να τα χαιρεσαι.
Φιλάκια …
Magda Zindrou
1 Ιουλίου
Ευχαριστώ!
Owl Mommy Βέρα
1 Ιουλίου
Έχει πλάκα το new kid! Και τα Ξημερώματα… φανταστικό και δικό μας αγαπημένο αυτό τον καιρό 🙂
Magda Zindrou
1 Ιουλίου
Έχει το άτιμο! Του δίνει και καταλαβαίνει. Βλέπω έχετε κι εσείς γούστο!
evi sachinidou
2 Ιουλίου
πόσο ώριμο είναι το μυαλουδάκι τους για την ηλικία τους!οι λέξεις τους κρύβουν από πίσω νόημα και μηνύματα!!~να τους χαίρεσαι και να τους καμαρώνεις μέχρι τα βαθιά σου γεράματα Μάγδα μου!καλημέρα!
Magda Zindrou
2 Ιουλίου
Καλημέρα Εύη μου! Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.