Εσείς ξέρετε ποιο είναι το αγαπημένο παιχνίδι των παιδιών; Ξέρετε τι μπορεί να απασχολήσει τα παιδιά για αρκετή ώρα, χωρίς να σας ενοχλήσουν στιγμή;

Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή…

Καθαρά Δευτέρα και παρέα με τα παιδιά και καλούς φίλους, βρεθήκαμε στο χωριό. Τα αγριόχορτα είχαν φουντώσει, τα πορτοκάλια μας δυστυχώς είχαν όλα πέσει στο έδαφος (αποτέλεσμα της παγωνιάς των προηγούμενων ημερών), οι πρώτες μαργαρίτες όμως είχαν ξεμυτίσει… και ήταν πανέμορφες!

Είχαμε προετοιμαστεί για ένα υπέροχο, χαλαρωτικό τριήμερο, αλλά ο καιρός είχε άλλα σχέδια…

Πρώτα ήρθε η συννεφιά και στην συνέχεια οι ουρανοί άνοιξαν, ο αέρας φυσούσε σαν τρελός.

Κλειστήκαμε στο σπίτι για πάνω από 24 ώρες, με δύο παιδιά να βλέπουν μια τεράστια αυλή, αλλά να μην μπορούν να βγουν έξω να την απολαύσουν ούτε για 10 λεπτά! Ακόμη και στα σύντομα διαλείμματα από την βροχή η θέα ήταν αποκαρδιωτική. Το χωράφι μας είχε γίνει μια τεράστια λίμνη!

Μέχρι που κάποια στιγμή η βροχή σταμάτησε, ο καιρός μαλάκωσε και σιγά σιγά ξεμύτισε κι ο ήλιος. Και τώρα; Τι κάνουμε; Βγαίνουμε στην αυλή; Παίζουμε στις λάσπες;

Η απάντηση είναι ναι, παίζουμε στις λάσπες, τσαλαβουτάμε και λερωνόμαστε όσο πιο πολύ μπορούμε, γιατί αυτό είναι μια μοναδική εμπειρία, ανεπανάληπτη. Θα το δείτε στα μάτια τους, στις χαρούμενες φωνούλες, στα γέλια τους. Καθίστε κάπου μακριά και απολαύστε το μοναδικό αυτό θέαμα, που στερούνται, ειδικά τα παιδιά που μεγαλώνουν στην πόλη.

Κι αν κάποια στιγμή έρθουν στην πόρτα σας γεμάτα λάσπες (στα μαλλιά, στο πρόσωπο, στο βρακί, μέσα στις γαλότσες), μη σας πιάσει πανικός και υστερία. Ακούστε με, γιατί εγώ δεν κρατήθηκα και με έπιασε ένα κατιτίς όταν τα είδα βρεγμένα από την κορφή ως τα νύχια μέσα στο καταχείμωνο. Λάθος!!! Απλά αλλάξτε ρούχα και συνεχίστε ακάθεκτοι. Γιατί οι λασπόλακοι, οι νερόλακοι, τα βρώμικα παιχνίδια τέτοιου τύπου είναι το αγαπημένο παιχνίδι των παιδιών.

Δεν ήταν και το δικό μας αγαπημένο; Γιατί το έχουμε ξεχάσει;