Και κάπου εκεί, φτάνω στα όριά μου. Δεν μπορώ να αργήσω, δεν μπορώ να κοιτάω το ρολόι και να βλέπω την ώρα να κυλάει ενώ εγώ μένω άπραγη. Θέλω απλά να βάλω τις φωνές.
Κρατιέμαι και του λέω: “Αγάπη μου, δεν μπορώ να το κάνω άλλο αυτό. Καταλαβαίνω ότι θέλεις κάτι άλλο, αλλά η μαμά δεν έχει άλλο χρόνο. Πρέπει να συνεργαστούμε αλλιώς πρέπει να φύγω!”.
Και φυσικά το κλάμα δεν σταμάτησε…
Έρχεται σιγά σιγά κοντά μου ο Άρης και μου λέει με βουρκωμένα μάτια: “Μαμά να σου πω; Είναι το παιδάκι σου, κλαίει, είναι μικρός, κάτι θέλει, δεν είναι ακόμη ντυμένος και εσύ είσαι έτοιμη και στέκεσαι στην πόρτα, πανέτοιμη να φύγεις… Είναι το παιδάκι σου μαμά!”. Του απαντώ: “Θέλεις τότε να τον κάνεις εσύ να συνεργαστεί; Γιατί εγώ βρε Άρη δεν μπορώ τώρα, έχω μπερδευτεί, δεν αισθάνομαι ότι μπορώ να τον βοηθήσω όπως πρέπει..”
Άρης: “Αδερφούλη, είσαι στεναχωρημένος;”
Άλκης: “Ναι…”
Άρης: “Θέλεις να πιεις γάλα, έτσι;”
Άλκης: “Ναι…”
Άρης: “Και η μαμά θέλει να σου δώσει το γάλα σου Άλκη, αλλά επειδή έχεις μύξες και έχεις κάνει εμετό μερικές φορές στο σχολικό της είπανε να μην σου το δώσει, μόνο για το πρωί έτσι; Δεν θα είναι πολύ ωραίο να είσαι γεμάτος βρωμιές… Θέλεις να φάμε μαζί τα κουλούρια μας; Δεν θα πιω ούτε εγώ το γάλα μου! Και να ντυθείς όμως μετά. Καλύτερα να μην περιμένει ο κύριος Κώστας. Θα καθυστερήσουν και τα άλλα παιδάκια. Τι λες; Θα φάμε μαζί κουλούρι;”
Άλκης: “Ναι!!!!!!”
Και έτσι απλά, ο Άρης έπεισε τον Άλκη να σηκωθεί από τον καναπέ, να ντυθεί, να πάρει ένα κουλουράκι στο χέρι (σε αυτό το σημείο είχαμε μια αστοχία, γιατί το σχολικό ήταν ήδη κάτω και μας περίμενε) και να φύγουμε.
Ο Άρης λοιπόν παραδίδει δωρεάν μαθήματα ενσυναίσθησης στην μαμά του. Και ενώ δεν είναι δική του ευθύνη ο αδερφός του, προσπαθώ να μην του ζητάω να κάνει κάτι επειδή αυτός είναι ο μεγάλος, φαίνεται πως το μεγάλο μου αγόρι… μεγάλωσε. Παίρνει πρωτοβουλίες, λέει την γνώμη του, φροντίζει αυτούς που αγαπά, στέκεται δίπλα τους…
Γλυκέ μου Άρη, ελπίζω να ξέρεις πόσο σε αγαπώ!
HappyMum Angie
23 Οκτωβρίου
Δεν έχω λόγια….
Magda Zindrou
23 Οκτωβρίου
Σε ευχαριστώ!
Mersini Tosodoulika
23 Οκτωβρίου
Δεν έχω λόγια! Ήταν πραγματικά υπέροχος!
Προφανώς όμως έχεις βάλει και εσύ το χέρι σου σε αυτό. 🙂
Τα παιδιά ακούνε και νιώθουν. Νιώθουν όταν τα αγαπάς και τα νοιάζεσαι και με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο σου μεταφέρουν και αυτά με τη σειρά τους την αγάπη αυτή σε μεγαλύτερο βαθμός.
Να τα χαίρεσαι και να τα καμαρώνεις πάντα!
Σε φιλώ <3
Magda Zindrou
23 Οκτωβρίου
Σε ευχαριστώ πολύ! Φαίνεται πως κάτι κάνουμε κι εμείς, έτσι λες; Ώρες ώρες έχεις την εντύπωση πως μιλάς μάταια. Φαίνεται πως όχι…
Dora Petridou
23 Οκτωβρίου
Υπέροχη στιγμή…αξία αναεκτίμητη!! Μπράβο στον Άρη αλλά και σε εσάς τους γονείς του…
Φιλιά
Magda Zindrou
23 Οκτωβρίου
Σε ευχαριστούμε Δώρα μου! Πολλά φιλιά!!!!!!!!!!
martha
23 Οκτωβρίου
αχ βρε μαγδα μου, πολυ με συγκινησες για ακομα μια φορα..
καμια φορά τα παιδιά τα βλέπουν πιο απλά από ότι ειναι……
Magda Zindrou
23 Οκτωβρίου
Είναι εντυπωσιακό πόσα βλέπουν που εμείς οι "μεγάλοι και σοφοί" δεν μπορούμε καν να σκεφτούμε σε στιγμές έντασης. Ευχαριστώ πολύ Μαρθούλα!
des tzav
23 Οκτωβρίου
Eχω μείνει άφωνη… Το παιδάκι σου είναι τόσο ώριμο! Να τον χαίρεσαι και να τα καμαρώνεις όπως εσύ λαχταράς, ή μάλλον όπως αυτά λαχταρούν …
Καλό απόγευμα!
Magda Zindrou
23 Οκτωβρίου
Σε ευχαριστώ Δέσποινα. Ελπίζω να του βγει σε καλό η ωριμότητα!
M Koutsom
23 Οκτωβρίου
Κι εγώ Μάγδα μια από τα ίδια…άφωνη!
Σχεδόν βούρκωσα με τον τρόπο προσέγγισης του Άρη! Τι γλυκός και συνάμα τι ώριμος που είναι, ναι, να τους χαίρεσαι και τους δύο! Αχ τι σου είναι αυτά τα παιδιά! Φιλάκια
Magda Zindrou
23 Οκτωβρίου
Σε ευχαριστώ καλή μου!
Maria Georgia
23 Οκτωβρίου
Είναι πολύ συγκινητικό να βλέπεις όλη τη δουλειά που κάνεις να ενσαρκώνεται και να εκτυλίσσεται μπροστά σου… έχεις το σεβασμό μου Μάγδα μου…
Magda Zindrou
23 Οκτωβρίου
Μαρία μου! Τον σεβασμό σου; Όχι δα… Ώρες ώρες τα πράγματα με κάνουν και σαστίζω. Και μέρες σαν την σημερινή, απλά τα καμαρώνω!
Ελπίδα
23 Οκτωβρίου
μα τι γλυκος!!! Μακαρι ετσι αγαπημενοι να ειναι πάντα !!
Magda Zindrou
24 Οκτωβρίου
Σε ευχαριστώ Ελπίδα μου!
sundayspoon
30 Οκτωβρίου
Μπορείς άραγε να δεις (ή να διαβάσεις) μια τέτοια σκηνή και να μην συγκινηθείς; Εγώ τουλάχιστον δεν μπορώ…
Μάγδα μου, ειλικρινά συγχαρητήρια. Έχεις εξαιρετική οικογένεια και αυτές οι λίγες γραμμές το αποδεικνύουν. Σου εύχομαι να καμαρώνεις πάντα για αυτά τα υπέροχα πλασματάκια!
Σε φιλώ!
Magda Zindrou
31 Οκτωβρίου
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Και σε σένα εύχομαι μόνο τα καλύτερα!!!!!!
Little Box of Love
24 Μαΐου
Δεν έχω λόγια! Μπράβο στο αγόρι σου Μαγδα μου!
Magda Zindrou
25 Μαΐου
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
Ελένη B
24 Μαΐου
Με συγκίνησαν τα λόγια του! Γεμάτα αγάπη κι ενδιαφέρον για τον αδερφό του!!!!!
Υπέροχα παιδιά!!!
Magda Zindrou
25 Μαΐου
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ Ελένη μου!